De wedstrijd tegen Leek begon slecht. Fred bleek onvindbaar en ondanks een ritje naar zijn huis (over de route richting Denksportcentrum!) bleef hij onvindbaar. Gelukkig was de teamleider snel van geest. Egbert Huizinga woont dicht bij het Denksportcentrum en is een meer dan acceptabele vervanger van Fred op bord 1. Nog beter: hij was bereid mee te doen. Hulde!
In Leek zelf bleek de kantine van het buurtcentrum/de school te beschikken over witte en rode port! Verder was er jenever en bier, maar die port zag ik wel zitten; na de partij, dat spreekt. Kortom, Egbert op bord 1 en rode port in de kantine, de stemming werd snel beter na de schrik om het wegblijven van Fred.
Leek speelt dit seizoen zonder de kanonnen Rubingh en Scharft (verhuisd). Dat scheelt natuurlijk. Plus 2 invallers aan de onderkant. Bij ons speelde Henk van der Meer mee, vorig jaar vaste speler, nu acterend in het vijfde bij de oud Groninger tak van de vereniging. Hij won als eerste. Hij kreeg een pionoffer om de oren, waar de Leek wel wat stukkenspel voor terug kreeg maar lang niet genoeg om Henk omver te duwen. In zijn desperaatheid om iets van de stelling te maken overspande hij de boog waarna de onze het punt incasseerde.
Op bord 4 was ik als tweede klaar. Frans tegen Pieter Doller. Een combinatie van Winawer en ruilvariant leverde een stelling op waarin ik vaak met Lxh7+ smadelijk mat ben gezet. Daarom maar wat tijd geïnvesteerd in het onschadelijk maken van de reus op d3. Dat leverde een tweesnijdende stelling op. Wit speelde het niet op zijn nauwkeurigst waardoor mijn nadeel binnen de perken bleef. Nadat de witveldige lopers waren geruild stond eerder zwart beter maar het evenwicht werd niet verbroken.
Anderhalf punt in de knip. Op de twee topborden stonden we niet goed, Meine op drie ging winnen evenals Jaap op vijf en Ynte op zeven. Bij Roel viel er niet zoveel van te zeggen, ergo een 5-3 overwinning lag in het verschiet. Met zwart remise tegen een tegenstander met 100 ratingpunten meer, rode port in het vooruitzicht en een te verwachten overwinning voor het team.
Jay!
Naast Henk speelde Ynte een b4 partij zoals wit die voor ogen heeft. Een massief blok op de damevleugel/centrum in de vorm van vrijpionnen op de c en d lijn, ondersteund door torens en stukken. De afhandeling van dit voordeel bleek problematischer dan ik dacht. Zo moest Ynte even een mat in 1 omzeilen (hier werpt het mat in 1 zijn schaduw vooruit!) maar na die nauwkeurigheid was er geen houden meer aan. Roel had lichte problemen. Niet echt serieus maar hij bokte een matje in de stelling. OK, 4½-3½ is ook genoeg.
De partij van de avond werd gespeeld door Meine Straatman, tegen de ons wel bekende Adrian Kuiper. Met een prachtig kwaliteitsoffer op e6 scheurde Meine de zwarte stelling uit elkaar. Adrian werd opgescheept met een uiterst luchtige en zwakke koningsstelling. De witte stukken kwamen langs alle lijnen en diagonalen het hart van de zwarte stelling binnen. Dit alles werd bekroond met een prachtige mat combinatie. Waarvan Meine helaas de laatste zet naliet. Nu kon Adrian ontsnappen en met een toren meer nam hij snel de stelling over en zette wel mat. 🙁 🙁
Hierna was een overwinning voor het team ver weg. Zoals vermeld, de topborden stonden slecht. Beide werden langzaam maar zeker van het bord geduwd. Dat had bij Frans wat meer voeten in de aarde dan bij Egbert. Erwin Heijnen was gewoon een stukje te sterk voor de arme Egbert die het lang volhield maar uiteindelijk aan de vele dreiginkjes ten onder ging. Frans maakte er een wildwest partij van maar het stukoffer was niet genoeg om het evenwicht te behouden Wit nam snel het initiatief over en toen alle lijnen naar de Leekse koning waren dichtgeplemd, met extra materiaalwinst, hield Frans het voor gezien.
De tegenstander van Jaap offerde een stuk (ik zat er naast maar kon niet ontdekken wat de pointe ervan was), Jaap nam en zwart had wel een initiatiefje voor zijn stuk maar kreeg daar te weinig voor om er iets van te maken. Na een onachtzaamheid van Jaap kreeg de Leek zowaar een remise combi in de schoot geworpen maar hij overdreef en besloot op mat te spelen in plaats van het eeuwig schaak op h1 en f3 te nemen. Mat zat er niet in en het witte materiaal-plus besliste de partij.
Al met al een onverdiende nederlaag, maar zeker geen onverdiende overwinning voor Leek. De euro rolde de verkeerde kant op, zullen we maar zeggen.
De rode port was zeer lekker, twee glaasjes lang.
vr 30 sep 2016 | Leek | 1767 | 4½ | Groninger Combinatie 4 | 1741 | 3½ |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | Erwin Heijnen | 1952 | 1 | Egbert Huizinga | 1827 | 0 |
2. | Sander Westerlaan | 1984 | 1 | Frans Vermeulen | 1829 | 0 |
3. | Adrian Kuiper | 1755 | 1 | Meine Straatman | 1768 | 0 |
4. | Pieter Doller | 1864 | ½ | Eddie Janssen | 1742 | ½ |
5. | Arjen Admiraal | 1794 | 0 | Jaap Ham | 1738 | 1 |
6. | Theo Bouma | 1608 | 1 | Roel Broekman | 1695 | 0 |
7. | Frans Huisman | 1539 | 0 | Ynte Visser | 1686 | 1 |
8. | Enrique Arriola | 1641 | 0 | Henk van der Meer | 1643 | 1 |
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.