Nu heeft zijne doorluchtigheid de teamleider van de GC 1 N er alles aan gedaan, om de kansen in tact te houden. Listige opstellingen en wat dies meer zij, slechts een gelijkspelletje tegen die kneuzen van HSP/Veendam, ja dan kan ik mijzelve wellicht weer opstellen tegen Lewenborg, maar laat ik eerst Eddie J even aan het woord laten en dan in februari schrijf ik wellicht zelf weer eens wat.
“Bord 1: Niets van gezien, maar ik ging er van uit dat Alef zou winnen, wat hij dan ook deed.
Bord 2: Wiebe Wielinga liet mat in 1 toe in een voor hem duidelijk betere stelling, al was het alleen maar omdat hij een houtje meer had. Hup Daan!
Bord 3: Frans drukte de hele partij op de zwarte stelling maar Olaf Cliteur gaf geen krimp.
Bord 4: Er gebeurde zo goed als niets (waar ik toch heel veel (teveel) tijd voor nodig had) tot ik een paar zetten voor het eind een witte pion van Johan Scharft door liet lopen naar dame.
Bord 5: Het leek of Russell een overweldigende aanvalsstelling had, maar Sander Sprik had alles onder controle, zo zei hij zelf. Dat moet wel geklopt hebben want een half uurtje later had hij gewonnen.
Borden 6, 7 en 8 (Meine, René en Jouke): elk van de onzen stond heel prettig (of slechts optisch goed, ) maar geen van drieën kwam er doorheen.
Ergo: 4-4 waar beide partijen tevreden over konden zijn.
Een klein puntje van kritiek: de tafels in het Hoogezandse waren een beetje aan de smalle kant zodat je weinig armruimte had en te dicht op het bord en de stelling zat.”
Geef een antwoord
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.