Sfeerverslag van een middagje Denksportcentrum

Terwijl buiten de herfstbladeren de wegen bezaaiden, het weer steeds guurder werd en de komende, onduidelijke veranderingen in de wereld hun schaduw vooruit wierpen in de ochtendkranten, stond een mooi programma ons te wachten in ons onvolprezen Denksportcentrum. Terwijl iedereen zijn hart vast houdt wat ons na 9 november staat te wachten was GC2 medekoploper in de 2e klasse A na de eerste twee wedstrijden gewonnen te hebben en zou Schaakclub Assen ontvangen. Hiernaast speelde GC1 als koploper in de Meesterklasse en stond GC3 dit seizoen nog ongekend ruim boven de degradatiestreep. Al hetgeen ons staat te wachten op 9 november zou daarvoor wel even kunnen wijken.

Uw verslaggever zal zich vooral richten op de verrichtingen op en naast het bord van ons tweede, een team met louter blanke mannen van middelbare leeftijd, waarvan ondergetekende de jongste en dus door de oudere garde naar de reservebank verwezen.
Toen de opstellingen bekend werden gemaakt bleek al dat, ondanks een duidelijk ratingverschil in ons voordeel, de wedstrijd wel eens kon worden beslist op een aantal zgn. “swingborden”. De eerste vier borden leken in de peiling naar ons te zullen gaan, de borden 5 en 6 konden worden gezien als swingborden en de borden 7 en 8 zouden wel naar Assen gaan. Een vergelijking met de peilingen voor de verkiezingen in de VS drong zich daarmee toch ongewild op. In gedachten kwam bij uw verslaggever de statistische prognose van die dag weer naar boven, terwijl het de bedoeling was om nu eens met niets anders bezig te zijn dan schaken. Maar goed, gebeurtenissen die de hele wereld momenteel bezig houden laten zich blijkbaar niet zomaar verdringen en onderstaande grafische weergave van “The road to victory” bleef maar door mijn gedachten kronkelen:

Om de meerderheid van 270 kiesmannen binnen te halen zal het in de VS vooral gaan om staten als Florida, Nevada, North Carolina en Colorado. De rest lijkt al verdeeld.
Analoog zou onze wedstrijd kunnen zijn; om de meerderheid van 4,5 punten binnen te halen zal naast de verwachte hoge score op de eerst 4 borden ergens nog een score in ons voordeel moeten uitvallen, het liefst een vol punt (zoals de staat Florida), zodat aan de eerste 4 borden 3,5 punten zou volstaan.

Het wedstrijdverloop bleek in de loop van de middag vrijwel geheel volgens dit scenario plaats te vinden.
Na zo’n anderhalf uur spelen stonden de eerste vier borden alle prima tot gewonnen en aan de onderste borden leken Rudolf op 6 en Fons op 7 het moeilijk te hebben maar Peter B. op 5 en Peter He. op 8 alles onder controle te hebben.
Alef was niet veel later als eerste klaar. Hij kreeg een tegenstander en systeem te bestrijden die hem goed bekend waren (zwart speelde een opzet met pionnen op c5,d6 en e5). Met de mooie manoeuvre Pf3, e1, c2, e3 ontwapende hij zwart door het veld d5 volledig onder controle te nemen. Toen zijn tegenstander met passief spel dacht een soort van muur op te kunnen werpen vond Alef al snel een tactische wending die hem een pion opleverde, later nog een en toen de derde pion dreigde te vallen gaf zwart op.
Enige tijd later bleek ook Christofoor te hebben gewonnen. Toch wel een bijzondere speler: als persoon de vriendelijkheid zelve en een begenadigd zanger, maar op het bord lijkt het vaak een ware wapenwedloop. Zo ook deze partij, na een mooi positioneel voordeel te hebben verworven in de opening werd het middenspel steeds complexer. Gelukkig bleek Christofoor wel het beste de baas en kwamen we op 2-0.
Vrijwel gelijktijdig echter was Rudolf behoorlijk overspeeld door Pieter Tromp. In een stelling met tegengestelde rokades verloor Rudolf veel tijd met zetten als a4 en d3. Dit bleek een te zware belasting voor zijn centrum. De pion op d3 ging verloren en compensatie hiervoor heeft hij nooit gezien. Sterker nog, zwart wist handig gebruik te maken van de open d- en e-lijn en in uitzichtloze stelling gaf Rudolf op.
Rond de tijdnoodfase werden nog eens 2 partijen beslist.
Adrian, onze campagneleider tegen wil en dank, won in het vroege middenspel op geniepige wijze een stuk (met zwart pion op d4 zetten, waarna de witte loper op g5 na f6 geen terugtocht meer heeft). Zijn tegenstander had daarvoor nog wel 2 pionnen en enige compensatie, maar dit leek bij lange na niet voldoende. Wellicht dat de aandacht hierdoor wat verslapte (of was hij toch nog steeds bezig met de verloren gewaande e-mails van de eerste uitwedstrijd?). Op tijd wakker geworden wist hij echter met nauwkeurig spel en zo weinig mogelijk risico’s nemend alsnog het punt binnen te halen. 3 Uit 3! en daarmee een van de topscorers van onze klasse. Laten we hopen dat dit zo blijft wanneer rond de jaarwisseling de financiën en belastingen zijn volle aandacht vragen.
Fons had het met zwart moeilijk. In een onduidelijke stelling leek hij met zwart prima tegenspel te bieden, onder andere door een sterk paard op c5. Er bleven echter allerlei gevaren opdoemen en toen Fons niet slagvaardig genoeg was (kon hij nou echt in 1 zet winnen?) sneed wit ineens als een mes door de boter.
Hiermee was een 3-2 tussenstand bereikt en in de resterende 3 partijen na de tijdnoodfase leek het evenwicht nooit verbroken en voorlopig ook niet te zullen verbreken.
Peter B. accepteerde als eerste de remise. Hij stond de hele partij een pion achter, maar had meer dan voldoende compensatie door te heersen over de zwarte velden. In onderstaande stelling werd de vrede getekend. Had Peter verkeerd ingeschat dat hij eerder beter dan slechter stond of had hij gewoon geen trek in een langere oorlogsvoering? Ik heb het hem helaas niet meer kunnen vragen. Teamgenoten beweerden zelfs dat hij totaal gewonnen stond en schreeuwden om het hardst om een soort “Grap him by the balls!”-achtige koningswandel via g3, f2 en e2 om daarna een keer Td4 te spelen wanneer wit past en de witte koning op c2 staat. Uit analyse blijkt echter dat wit waarschijnlijk remise kan houden:

Joop had met zwart op 3 lange tijd een prima stelling en telkens iets prettiger spel. Het verzandde echter in een dubbel toreneindspel met nog steeds een iets betere structuur, maar minimale winstkansen. Het ruilen van 1 toren bleek onvermijdelijk en ook de ruil van de 2e toren kon niet goed vermeden worden. Het zou dan eerder wit zijn die beter stond en Joop koos er wijselijk voor om een zetherhaling te accepteren.

En dan de partij van Peter He. Het liefst zouden we deze met de mantel der liefde bedekken. Maar het was wel de beslissende partij bij een stand van 4-3 en kan daarom onmogelijk in dit verslag ontbreken. Peter kwam met wit prima uit de opening, trok veelbelovend ten aanval maar kwam er niet doorheen. De meeste stukken werden hierbij geruild en er ontstond in de tijdnoodfase een eindspel van loper en zeven pionnen voor Peter tegen paard en zeven pionnen. Na de tijdnoodfase was een kameraadschappelijke gang naar de bar als ware strijdmakkers op zijn plaats, ware het niet dat de Assenaar koste wat kost moest winnen voor een matchpunt. En toen begon het onvermijdelijke. Peter kwam geleidelijk aan opnieuw in tijdnood en er ontstonden, na diverse verdedigingen te hebben gemist, kansjes voor het paard en koning om te immigreren in Peters stelling. Peter probeerde dit te voorkomen door zelf een vrijpion te creëren. Kon even later nog een geforceerde remise-afwikkeling kiezen, maar zag dit niet in tijdnood en moest uiteindelijk buigen voor de zwarte vrijpionnen. Dat was een lange lijdensweg en zal de komende nachten nog wel blijven rondspoken in Peters hoofd naast alle zorgen om de veranderingen die er aankomen op 9 november.

Hiermee werd dan de 4-4 eindstand bereikt. Tezelfdertijd stond het bij het eerste ook al lange tijd 4-4 met nog 2 spannende partijen te gaan. Zowel bij Maurice als Joris stonden ingewikkelde stellingen op het bord. Beiden wisten deze veilig binnen de remisemarge te houden, waardoor ook hier een gelijkspel het eindresultaat was. Het derde had daarvoor al met miniem verschil verloren.
Deze resultaten mochten de pret natuurlijk niet drukken. Al met al was het weer eens een genoeglijke middag in ons Denksportcentrum, weg van alle dagelijkse beslommeringen en met vele interessante partijen. De liveborden bij de bar zijn echt een groot succes. Deze werden door Jan en alleman, van amateur tot meester, gezamenlijk gevolgd en achter de bar was Ria een uitstekende gastvrouw. Wat wil een mens nog meer?

Eenmaal buiten het Denksportcentrum, gingen de gesprekken gek genoeg al snel weer over tot de orde van de dag. Waar voorheen bij de Chinees nog wel eens het schaakbord op tafel kwam en er daarna nauwelijks tijd was om te eten of het over iets anders te hebben dan die houten stukken, werd er deze keer noodgedwongen gekozen voor een wat luxueuzer etablissement en vlogen de politieke, filosofische en maatschappijkritische onderwerpen ons om de oren. Natuurlijk stonden de aanstaande verkiezingen in de VS hierin centraal, maar ook de even dubieuze Nederlandse politici, Poetin, bevolkingsonderzoeken, de Brexit en de aanstaande WK-match kwamen uitgebreid aan bod.

En hoe de wereld er straks uit zal zien? Niemand had hierop een goed antwoord, maar we zullen het weten na 9 november…..
Wanneer om 18 uur het eerste Sinterklaasjournaal wordt uitgezonden!