Maurice Schippers heeft voor de tweede keer in successie het clubkampioenschap op zijn naam geschreven. Gefeliciteerd! Het moest van ver komen dit jaar, na een strijd om de winst in de 6-kampen met Tycho Bruggink. En vervolgens de prachtige battle met Peter Hulshof in de play-off.
Die culmineerde na een gelijke eindstand in een barrage volgens het bekerconcept: 2 partijen van 40 minuten + 5 seconden increment. In de eerste partij heeft Peter waarschijnlijk wel kansjes gehad om iets te bereiken. Althans, voor de engine-loze toeschouwer had het daar alle schijn van. Maar met weinig tijd op de klok toonde Maurice zich de doortastender speler.
De tweede partij begon kalmpjes met een afruilvariant van de Caro-Kan. Maar na ruil van wat licht spul kon Maurice met de zware stukken binnenvallen. Een pionnetje op h6 deed tactisch goede zaken voor wit, en toen ook op de damevleugel pionnen marcheerden werd het teveel voor de zwarte stelling.
Een verdiende overwinning in deze barrage, en nu voor de tweede keer kampioen. Het begin van een Hall-of-fame-reeks? Chapeau ook voor Peter Hulshof, die hemel en aarde heeft bewogen en zich een waardig finalist heeft getoond. Gezien zijn long-covid-ervaringen een niet te onderschatten prestatie.
Na afloop was Maurice in een uitstekend humeur, al had hij geen puf meer om aan een snelschakende Xander te bewijzen dat hij echt de betere schaker is…
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.