Over tradities…

Het eind van het jaar is staat in het teken van tradities. Traditionele lijstjes, traditionele overzichten en traditioneel eenieders ogen, oren en vingers in gevaar brengen. Sommige tradities heb ik trouwens nooit helemaal begrepen. Als we aan Dick Warmelink vroegen of we na afloop van een KNSB-wedstrijd misschien eens ergens anders konden gaan eten dan bij Peking , werd dat meteen van de hand gewezen met “Het is traditie!”

Een traditionele afsluiter van het schaakjaar is het Schaakfestival Groningen. Na een aantal jaar verstek te hebben laten gaan omdat ik de voorkeur gaf aan toernooien in Zweden en Duitsland, was ik er nu traditioneel weer eens bij. De kenners weten dat voor mij daar dan ook traditioneel bij hoort dat ik ziek word. Soms vlak voor het toernooi, soms als we een aantal ronden onderweg zijn. Meestal komt dat door te hard werken in aanloop naar de kerst, waarna de beestjes traditioneel toeslaan als de ontspanning optreedt.

Om dat gevaar te preëmpten (om maar eens een bridge-term te gebruiken) koos ik dit jaar voor het oude mannen schema ‘compact-met-bye’. Vier partijen schaken zou ik toch wel moeten kunnen overbruggen? Nou, ik moet zeggen dat het inderdaad gelukt is om ze uit te spelen en zelfs met succes. Maar de nacht voor de laatste ronde voelde ik neus en keel alweer opspelen en dan helpt het niet als je traditioneel weer een van de langste partijen van de zaal aan het spelen bent omdat je traditioneel weer eens niet een eindspel klinisch kunt afmaken (42…Kf5! werd door Adrian in de bar onmiddelijk gespot).

Vandaag op oudjaarsdag ben ik zo slap als een vaatdoek. De incubatietijd terugrekenend verdenk ik de schoonbroers en -zussen op eerste kerstdag met hun traditioneel snotterende en proestende kroost. Maar goed, aangezien het verder rustig is in huis heb ik wel even tijd om de zaken op een traditioneel overzichtje  van de hoogtepunten te maken.

1. Complimenten en dank aan Koen Lambrechts en de zijnen voor de organisatie van het toernooi. De online presence van het toernooi was uitstekend. Leuk om te zien dat daar ontwikkeling in zit.
2. De jeugd zit in de lift (Vrolijk, Maatman, Schoppen). Helaas moeten we dan wel constateren dat de oudere garde langzaam wegzakt. Dat is ook wel traditioneel natuurlijk.
3. Nick Maatman behaalde zijn IM titel (gefeliciteerd!) Daar hoort dan traditioneel een nederlaag achteraan te komen en aldus geschiedde.
   

   Nick Maatman verliest Na de euforie van gisteren is het Nick Maatman vandaag niet gelukt om zijn beroerde toreneindspel tegen GM Ladva remise te houden. Na 87 zetten, diep in de uitvluggerfase, na 87 zetten, moest Maatma… via 24liveblog https://t.co/N8GzcY3E30

   — Groningen-Chess (@GroningenChess) 30 december 2018

4. Er vielen best veel spelers van Groninger Combinatie in de prijzen. Meer dan traditioneel zou ik wel willen zeggen. Een paar foto’s van de prijsuitreiking (traditioneel afkomstig van onze eigen ‘David Llada’: Harry Gielen)
   Oswaldo in compact C
   
   Zelfs drie prijswinnaars in de compact A!
   
   Annelies in de C-groep
   
   Nick in de A-groep
   
   Sergey in de A-groep (nádat Harry had gevraagd of Sergey even kon lachen)
5. Het enige wat ik gemist heb waren de traditionele oliebollen op de laatste speeldag. Maar het kan ook zijn dat ik zo lang bezig was met mijn eindspel, dat ze alweer op waren voordat ik het in de gaten had?

Wat dan nog rest is de traditioneel geanalyseerde partij. Daarvoor heb ik mijn epic struggle tegen Edim Salihbegovic gekozen. Voor mij was dat de eerste partij en dan moet je traditioneel even opwarmen. Enfin, de rest ziet u zelf. Voor degenen die een traditionele weergave prefereren boven de digitale variantenbrei, heb ik hier een pdf-weergave, rijkelijk voorzien van diagrammen: 20181231 Balje-Salihbegovic.