Alternatieve titel: Niet alle stukken afruilen in goede stelling als je niet veel materiaal voor staat.
Dit seizoen mochten wij het een niveau hoger gaan laten zien. Waar we vorig seizoen regelmatig met grote cijfers wisten te winnen waren we dit jaar op papier een van de zwakke broeders van de klasse. Met name in het begin van het seizoen wisten we echter dermate goede resultaten te behalen (4,5-3,5 overwinning tegen O&O Kampen 1; 5-3 overwinning op TAL 1) dat we ons al snel veilig waanden en voorzichtig hoopten op meer. In de tweede helft van het seizoen ging het echter een stuk moeizamer en verloren we wat vaker wedstrijden. We zijn echter geen een keer weggevaagd en dat blijkt ook wel uit de statistiek dat we in elke wedstrijd minstens 3 bordpunten hebben gewonnen. Al met al was het voor vele van ons een leerzaam jaar en we hebben ook enorm genoten van deze competitie waar we elke wedstrijd aan de tegenstand gewaagd waren.
De wedstrijd van afgelopen zaterdag begon niet geweldig aangezien we met slechts zeven man konden afreizen naar Hoogeveen waardoor we noodgedwongen het achtste bord leeg moesten laten. Op bord 1 mocht Mathijs proberen het Osama wederom moeilijk te maken. Recent had hij nog tegen hem een vol punt weten te bemachtigen dus dat leek teamleider Roel een mooie reden om hem opnieuw deze kans te geven. Mathijs kwam wederom geweldig uit de opening en hij dacht zelf dat hij na het ruilen van stukken in onderstaande stelling in een voor hem voordelig eindspel terecht zou komen.

Echter bleek er na dit afruilen voor wit te weinig over te blijven en de remise voor zwart goed te verdedigen. Als wit had gedurfd zijn pionnen op de koningsvleugel naar voren te beuken had er wellicht wat meer ingezeten. Al met al een halfje tegen een speler met 100 punten meer een acceptabel resultaat.
Op bord 2 speelde Sandro met zwart tegen Marten Berghuis de andere 2000+er van Hoogeveen. Ik zag zelf dat hij in de opening vrij matig kwam te staan en volgens de computer gebeurde dat eigenlijk al op zet 9. Doordat beide spelers in een ingewikkeld middenspel daarna wat foutjes over en weer maakten werd het een rommelige maar voor beide spelers ongetwijfeld interessante partij. Uiteindelijk gaat het bij Sandro definitief mis op zet 33:

In bovenstaande stelling kiest zwart voor 33. f5??. Dit leidt er toe dat wit in staat wordt gesteld een verbonden vrijpion te creëren met 34. c5! Deze pion kan door zwart niet geslagen worden omdat wit na 35. d7 Td5 het geniepige 36. Lc4 heeft met een gepende toren als gevolg. Hierna vechtte Sandro nog een tijd door maar ging uiteindelijk dan toch ten onder.
Op bord 3 mocht ik zelf met wit aantreden tegen Willem Boontje. Ik was eigenlijk vrij tevreden over mijn opening en had het idee dat het al gauw een partij was met twee resultaten, waar ik duidelijk de ruimte had om gaten te zoeken in de zwarte verdediging en waar Willem vooral op zoek moest hoe hij zijn stukken het beste kon manoeuvreren. Dit ging lange tijd best prima totdat ik bijna hetzelfde deed als Mathijs. Ook hier gingen verdacht veel stukken van het bord waardoor de partij mogelijk in een remise had moeten verzanden. Gelukkig was er bij zwart inmiddels sprake van lichte tijdnood en bleek in onderstaande stelling 30.. Txd6?? dodelijk.

Na 31. De8+ Lf8 32. exd6 Db7 33. Pf6+ Kg7 34. d7 blijft er een compleet verloren zwarte stelling over.
Op 4 speelde Jouke met zwart tegen Davin Mostert. Jouke speelde zijn vertrouwde Scandi toen zijn tegenstander plots met d3 kwam in plaats van het gebruikelijkere d4. Dit zorgde ervoor dat Jouke dacht e5 er in te kunnen fietsen om daarmee meer ruimte te pakken. Het bleek later toch nadelig voor hem uit te pakken toen wit een open g-lijn kon afdwingen. Toen tot overmaat van ramp ook zijn paard in een penning liep verdween er een kwaliteit van het bord. Enkele zetten later konden de stukken dan ook in de doos.
Op 6 speelde Ruurd met zwart tegen Elez Limani. Hij kwam in een voor schakers fijne situatie terecht: een opening op het bord die hij recent (Schaakfestival van ’23 tegen Ghilon Etienne) ook nog op het bord had gehad. Waar hij het toen naar eigen zeggen te slap speelde besloot hij nu het wat actiever de koe bij de horens te vatten. Met succes want met zwart kwam hij na de opening duidelijker beter en prettiger te staan. Ondanks dat er wat ups en downs waren richting het einde van de wedstrijd wist Ruurd dit voordeel wel vast te houden. Er kwam nog één moment waarin wit de kans had de wedstrijd toch nog remise te houden maar dat werd gemist. In een stelling waar zwart goed stond ging zijn tegenstander op zet 36 ongelukkig door de vlag. ‘Een beetje lullig’ merkte Ruurd terecht op maar ik vond dat hij dat ook heeft afgedwongen met een puike partij.
Op 7 speelde Roel met wit tegen een Konings-Indiër. Ik vond zelf dat het er wat gezapig uit zag van de kant van wit en rond zet 9 zag het er niet zo florisant uit. Zelf meldde Roel na afloop het volgende over zijn partij:
“Ik had in de voorbereiding op deze wedstrijd naar het Konings-Indisch gekeken, omdat ik eigenlijk een andere variant wilde spelen dan die ik normaal speel en toevallig kwam er ook een Konings-Indiër op het bord. Mijn voorbereiding was echter niet optimaal, want ik moest vanuit de opening mijn best doen om een gelijke stelling te bereiken. Net toen ik iets beter kwam te staan en mijn tegenstander zelfs meer tijd had verbruikt dan ik, liet ik een simpele combinatie toe die niet alleen een pion kostte, maar ook mijn koningsstelling aan gort sloeg. Daarna was het dweilen met de kraan open.”
Een bekend iets voor veel schakers denk ik, het beginnen spelen van een andere variant en de eerste keer dat je deze dan daadwerkelijk op het bord krijgt in een klassieke partij dan gaat het nog mis. Kan gebeuren natuurlijk. Doordat ons achtste bord leegbleef betekende deze nederlaag dat we de wedstrijd als geheel ook zouden verliezen.
De oplettende lezer zal hebben opgemerkt dat ik bord 5 heb overgeslagen en dat is geen toeval want ook afgelopen zaterdag duurde deze met afstand het langst. Luka speelde daar met wit tegen Marc Snuverink en kwam degelijk uit de opening. Wat vooral opviel was dat zwart al vroeg in de opening er ontzettend veel minuten denkwerk tegen aangooide wat leidde tot een nogal scheve kloksituatie. Vanaf zet 23 speelde zwart met nog maar 6 minuten op de klok en uiteindelijk moesten er zelfs nog 12 zetten gespeeld worden op increment! Dit kwam de nauwkeurigheid van de partij uiteraard niet ten goede. In deze tijdnood miste zwart een kans op voordeel: in onderstaande stelling koos zwart voor 28.. Pxf3??

Veel beter was echter: 28.. Lxh3+ 29. Kxh3 Dxf3 30. Dxf3 Pxf3 en zwart heeft een pionnetje meer en duidelijk voordeel. In plaats daarvan kreeg wit twee stukken voor een toren. Ook Luka maakte later dezelfde fout als Mathijs & ondergetekende: er gingen wederom teveel stukken van het bord af waardoor er toch weer remise mogelijkheden voor zwart waren. Door de tijdsdruk die zwart nog steeds had was het uiteraard moeilijk om de goede zetten te blijven vinden en uiteindelijk profiteerde Luka daarvan. Voor de toeschouwers leek het inmiddels bijna na middernacht toen uiteindelijk dan toch de stukken in de doos gingen; 1-0!

Een 4,5-3,5 nederlaag als slot van een enerverend en geslaagd seizoen. Via deze weg nog een groot compliment naar al onze spelers dit seizoen en uiteraard een extra applaus voor onze teamleider Roel! Op naar volgend seizoen…
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.