Middeleeuwen dichterbij dan een overwinning in Kampen

In contemplatieve sfeer, zo mag ik de wandeling van het schaakzaaltje naar de Botermarkt wel omschrijven. Wat een pak slaag hebben we gekregen. En was het onterecht? Kon ik het maar zeggen…

Enige lichtpuntje was Jim, die gewoon netjes een invaller wegblies. Ging ook niet mee met eten, en kon dus de contemplatieve zwaarmoedigheid niet helpen doorbreken op weg naar de pizza. Nu ja, enige lichtpuntje, op weg naar het Kamper stadshart werd ons de weg gewezen middels een paars verlichte kerktoren. Weer een nieuwe protestantse stroming, of gewoon een geinige dominee?!

Naast Jim scoorde Wim een half punt. Het bord nog vol stukken geloofde Wim te weinig in zijn kansen, en zag alleen de beren en niet de weg. Hij nam een goed getimed remiseaanbod dus aan.

Alle andere borden verloren. Sommige wat sneller, en gepaard met een heuse uitroep! Andere wat langzamer, tot enkel Govert een verloren eindspel nog lang wilde verdedigen. Telefoons gingen alweer aan, radio werd gewoon geluisterd, maar het zwoegen bleek kansloos.

Bij de pizzeria aan de Botermarkt konden we wat op adem komen. 6,5-1,5, wat een sof. Maar goed, de bruschette waren heerlijk, de pizza’s goed (en met venkelsalami!), toet en doppio’s prima. Die Botermarkt leek een prachtig marktje trouwens. En met een uitzicht naar de Broederpoort, die er ook al zo mooi uit zag, al was het op afstand.

Zo’n blik op die middeleeuwse poort brengt het verleden iets dichterbij. Honderden jaren her keek men van de Botermarkt al uit op diezelfde Broederpoort. Ik houd daar wel van. En bovendien, op deze middag in Kampen waren die Middeleeuwen voor heel even een stuk dichterbij dan welke overwinnning op O&O Kampen ook.