Op 2 april speelde ik weer eens een potje in de KNSB. Ik ben al enkele jaren niet meer ingedeeld bij een regulier team, vanwege allerlei andere bezigheden op zaterdagen, maar nu viel alles samen: ik had tijd, het was een KNSB-zaterdag èn ik werd als invaller gevraagd. Mijn ervaring is, dat de kans dan erg groot is dat het een verre uitwedstrijd blijkt te zijn (hoe kan dat toch?). Dat bleek inderdaad het geval: we moesten naar Amstelveen met GC1 en GC3. Twee wedstrijden om des keizers baard: 1 was al kampioen op een paar bordpuntjes na en 3 was al lang en breed gedegradeerd.
Hoewel ik dacht dat ik het meeste op schaakgebied al wel beleefd had was er toch sprake van een nieuwe ervaring: voor het eerst speelde ik in een team met grootmeesters in de gelederen. Bij Unitas was het beleid dat we niet deden aan sponsoring en dus hadden we ook geen grootmeesters. Lezersvraag: heeft er ooit een grootmeester in een Unitasteam gespeeld? Ik kan mij er geen enkele herinneren. In ieder geval: Daan Brandenburg en Jan Werle, bedankt!
Een ander historisch gegeven wat van geen enkel belang was, was dat ik in één team speelde met Erik Hoeksema. Erik heeft mij het schaakspel bijgebracht en we hebben samen schaakclub Baflo tot grote NOSBO hoogten opgestuwd, tot Erik vertrok naar schaakclub Groningen en die club trouw bleef. Een eigenschap die ik overigens, zeer waardeer. Maar nu samen in GC, toch een leuk gegeven na een kleine 35 jaar.
Ik bleek in te mogen vallen in team 1, bord 9 en naast mij zat Fons, met wie ik ook al een heel verleden deel. Op de club lang rivalen in de interne competitie, extern degene met wie ik waarschijnlijk het vaakst in een team heb gezeten, tot genoegen.
We speelden in het Go-centrum. Het prachtige Go-spel is onlangs net als ons spel als laatste serieuze denksport ten prooi gevallen aan de computer, zodat nu de uitdaging aan ons is een denkspel te verzinnen dat we nog kunnen winnen van onze geprogrammeerde vrienden. Het Go-centrum ligt in Amstelveen, waar relatief veel Japanners wonen. Aldaar heb ik vroeger een aantal malen een prachtig Shogi-toernooi gespeeld, georganiseerd en gesponsord door de Japanse ambassade. Jammer genoeg bestaat het toernooi niet meer, maar deze zomer ga ik daar het Europees Kampioenschap Shogi spelen (17-21 augustus, zie http://www.shogi2016.eu/ ).
Ik speelde tegen Sander Los, die ik ken sinds 1980. Destijds was hij tegenstander van Erik Hoeksema in het open NK te Dieren. Daar was toen ook Alexander Kretzschmar, nu eveneens in de speelzaal, die zich destijds manifesteerde tijdens de nachtelijke toepsessies om geld in de wasgelegenheid van de sportpark te Dieren. Nòg een mooi weerzien!
Sander speelde mij overigens in een voor hem bekende variant, bekend van een partij Karpov-Seirawan, voor mij echter al na een zet of zes onbekend terrein, waarvan ik de positionele aspecten onvoldoende bleek te doorgronden.
De wedstrijden gingen voor ons verloren, 1 verloor met 5,5-4,5, terwijl 3 de nul wist te behouden. Lichtpuntjes waren de overwinningen van David en Bonno, maar anderen vielen wat tegen, zoals Jan Balje (0) met een miniatuur Caro-Kann (na een zetje of 15 was het leed alweer geleden), Erik (0,5) met een licht beschamend nietszeggend potje afruilen en Daan (0,5) met wit evenmin iets bereikt. Zij waren dan ook verdwenen voordat de wandeling naar de gezamenlijke maaltijd werd ondernomen. Daar vond de traditionele (ik was hem nog niet vergeten) discussie tussen de Chinees-adepten en de pizza-aanhangers plaats, waaraan voorzitter Robert en ex-voorzitter Taco licht wanhopig (ook dat behoort tot de gekoesterde traditie) en vruchteloos leiding en richting trachtten te geven. Een geslaagde dag!
Michiel Boekschoten
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.