Op 23 maart was het dan eindelijk zover, de langverwachte massakamp op Schiermonnikoog. Een kleine 40 schakers troffen elkaar in de fraaie historische Teensmazaal van Hotel van der Werff. Er waren zeven teams: GC1 en 2, Lewenborg, LOS, Schiermonnikoog, Sissa en Staunton.
Dankzij de ranking volgens W-We (”wee-min-wee-ee”, oftewel hoe goed heb je gespeeld in vergelijking met de eigen rating) maakte elk team evenveel kans op de wisselbeker. Die W-We zorgde er ook voor dat de wedstrijd tot het laatst spannend bleef. Uiteindelijk werd de massakamp gewonnen door Staunton, hoewel ze na de 1e ronde nog stijf onderaan stonden. Naast de wisselbeker ontving Staunton ook het Schier-schaakspel met karakteristieke witte en rode stukken, naar de twee vuurtorens op het eiland.
Verder scheen de zon af en toe, waren de consumpties vriendelijk geprijsd en was het gewoon een heel gezellige dag.
Foto’s Bart:
[Toevoeging Govert: het had zo mooi kunnen zijn…]
In de eerste ronde GC – LOS speelde ik met wit tegen Koen Lambrechts, toch geen misselijke speler. De stelling werd al beter, tot ik onderstaand diagram voor mijn neus had.
Na het gedwongen Pe2 (overigens een zet waarmee ik, afgedwongen of niet, niet ontevreden over was) speelde Koen Txd1, waarna Kxd1 Pxa2 Tg1 Dd5+ Ke1 wit een geweldige aanval geeft. Uit arrenmoede speelt zwart hier Pb4: althans één van zijn paarden doet weer mee.
Natuurlijk speelde ik hier Pe6+, en na Kh8 Dxh6 Pakte Koen op e5 een pionnetje mee, en dekt (ook niet onbelangrijk) veld g7. De stelling na Dxe5:
Na (te) lang nadenken vond ik Pf8! Een goede zet, echt waar. (Maarten Roorda had voor die beoordeling van de zet geen computer nodig). Het partijvervolg geef ik in schaamte: na Pxc2+ liep ik naar d1, in plaats van het winnende f1 (zie diagram). Na Kd1 gaf Koen een schaakje in de hoop het (ook verloren) eindspel na dameruil te kunnen keepen. Na Dd6+ speelde ik echter á tempo Kc1, en met een dame minder (Dxh6) kon ik opgeven. Had ik maar Kf1 gespeeld:
Desondanks, zoals Jan al opmerkte, was het een prachtige schaakmiddag!
26 maart 2019
Verslagje van mijn kant:
Groningers vogelen en schaken op Schier .
In oktober 2018 werd Schiermonnikoog het eerste en vooralsnog enige schaakeiland ter wereld. Reden voor de schakers uit Groningen om contact op te nemen.
Het idee was om de massakamp tussen de Stad Groninger schaakclubs te gaan spelen op Schier. Dat werd door de schakers van het eiland onmiddellijk opgepakt. Gevolg was dat de Groninger clubs tezamen met de schakers van Schiermonnikoog afgelopen zaterdag in Hotel van der Werff een bijzondere onderlinge wedstrijd speelden. Echter niet nadat ecoloog Bauke Koole tussen boot en wedstrijd een excursie gaf. Het zal niet vaak voorkomen dat onschuldige voorbijgangers opeens tussen een groep vogelende schakers terechtkomen, die zelfs een heuse soortenlijst bijhielden. De grutto, de tafeleend, de lepelaar en de nogal boerse geluiden makende aalscholvers ontsnapten niet aan de nieuwsgierige blikken van de schakers. Maar vanaf 13.00 uur was het werk aan de winkel voor de 35 schakers. Via een ingenieus systeem speelden de teams tegen elkaar, waarbij niet het team met de meeste punten won, maar het team dat het meest boven verwachting scoorde. De schakers van LOS waren zo enthousiast dat zij overwegen hun thuiswedstrijden voortaan op Schiermonnikoog te spelen. Maar zij wonnen niet. Na vier uur schaken bleek dat Staunton het best met deze formule om kon gaan. Het team mocht een bijzonder schaakbord in ontvangst nemen met witte en rode stukken – de kleur van de beide vuurtorens op het eiland – die op het bord tussen de schiere monnik, de vuurtorens, het baken van de Kobbeduinen en de vogels door moeten laveren. Het begin van een traditie?