Lorelei aan de Groenesteinlaan

Afgelopen maandag speelde GC5 hun op-een-na-laatste wedstrijd in klasse 1B, tegen Staunton3. Ze wonnen afgetekend met 2,5 – 5,5, en staan nu met anderhalf bordpunt minder tweede achter Roden. Het wordt spannend de laatste ronde.

Nico op bord 1 begon voortvarend tegen Jaap van der Graaf, die een isolani op de c-lijn kreeg, en een dubbelpion op de e-lijn. Met ferme hand dirigeerde Nico een paard naar g6, gedekt door een pionnetje op h5. Helaas speelde Jaap prima om het paard heen, en toen Nico de open d-lijn aan zwart liet, was het eigenlijk gespeeld. Een puntje voor Staunton.

Aan bord 2 speelde Guido tegen Hans van Zoelen. Al snel ontwikkelde hij stevige druk op f3, en wist zelfs zijn loper vervelend daar te laten binnendringen. De schermutselingen in het middenspel werden vakkundig behandeld, en uiteindelijk bleek Guido zijn kansen over de open f-lijn met torens en dame prima uit te buiten.

Ferry speelde op 3 tegen Poppe Dijkhuis, die de opening iets te passief aanpakte. Wit bouwde steeds meer druk op de koning in het centrum op, en toen Poppe lang rokeerde, kon Ferry al snel beslissend binnenkomen op de koningsvleugel. Met een pionnetje op de 7e rij kon Poppe opgeven.

Tim aan 4 kon tegen Thijmen Nawijn doen wat hij wilde. Met zwart stonden al snel pionnen op g5 en f5. Die op h5 volgde niet veel later. Omdat ook op de damevleugel wit weigerde actie te ondernemen tekende Tim als eerste voor de overwinning.

Henk (Pompstra) speelde op bord 5 tegen Gerrit ten Brinke een iets onorthodoxe opening waarmee hij veel druk tegen de zwarte koning ontwikkelde. Ten Brinke kwam er moeilijk uit, en verloor vooral ook veel tijd. Die tijdnood bleek tenslotte beslissender dan de stelling, alhoewel zwart uiteindelijk nooit meer aan rokeren was toegekomen.

Aan bord 6 kreeg Job een klassiek loperoffer op h7 getrakteerd van Jaap Hettinga. De druk op de stelling werd te groot, en Staunton pakte hier een onbetwist punt.

Ynte zat aan 7 tegenover Michiel Meeuwsen, die zich middels video’s tegen de huisvariant van Ynte had bewapend. Waarom hij dan niet won, vroegen we hem later, maar dat was mosterd na de maaltijd. Zwart speelde namelijk een prima partij, kwam actiever uit de opening, vond Txe2, een tijdelijk kwaloffer met pionwinst, en rolde zo een niet onaangenaam eindspelletje in. Daar liet Ynte zijn grotere bedrevenheid gelden, tot een remiseoffer van Michiel gezien de wedstrijd aangenomen werd.

En dan bord 8. De wedstrijd was lang en breed gespeeld, maar Annelies en Henk Woudsma zaten nog in een interessant middenspel verwikkeld. Annelies verloor als eerste het zicht op de beste voortzetting, waarna wit een compleet gewonnen stelling in handen kreeg. En toen begon het. Annelies speelde verder of haar neus bloedde, leunde ontspannen wat achterover, keek nog eens hoe dit toch allemaal mis had kunnen lopen, en begon met een tentoonspreiding van haar toverkunsten. Anders kunnen we niet verklaren wat zich hierna afspeelde op bord 8. Niet alleen raakte Henk, als de schippers op de Rijn bij het passeren van de Lorelei, even van het juiste pad. O nee, het was erger dan dat, veel erger. Eerst gaf hij de winst uit handen met een misplaatste stukkenruil, waarna zijn winnende pionnen vielen. Daarna, ten prooi aan de gevaarlijke charmes van zijn tegenstandster, woof hij met enige moeite een matweb voor zichzelf, nodigde toen Annelies uit, en stond beduusd op met een onverklaarbare nul.

Een heerlijke wedstrijd!