Kop d’r veur GC3!

Ik was op 17 september jl. bij FC Groningen tegen Olympic Marseille, een kansloze 0-3 nederlaag van de FC. Op de tribune zaten we te mopperen dat je er zelf om vraagt wanneer je (bijvoorbeeld Reijnen) zo “inpasst” want er hoeft maar dit te gebeuren en dan staat de verdediger (bijvoorbeeld Hateboer) 1 op 2, dat moet natuurlijk wel misgaan. Er waren meer van dat soort momenten en verkeerde keuzen, zowel aanvallend als verdedigend, waardoor we de wedstrijd natuurlijk nooit konden winnen vonden we. Deskundig als we zijn. Vooraf waren we nog vol goede moed, we speelden immers thuis en op een goede dag moet het toch kunnen! Achteraf was het heel simpel. De spelers van de Olympic waren gewoon stuk voor stuk beter.

De wedstijd tegen Laurierboom-Gambiet kende veel paralellen met FC Groningen tegen Olympic Marseille. Vooraf waren we optimistisch en hadden zelfs een aangepaste opstelling, de “laatste borden” op bord 1, 2 en 3, om onze kansen te vergroten. Iets wat de FC misschien ook had moeten doen (5-3-2 i.p.v. 4-3-3 bijvoorbeeld) en in latere wedstrijden ook deed. Ook werden er tijdens en achteraf de wedstrijd vraagtekens gezet bij bepaalde keuzen die de spelers maakten. Zo kun je natuurlijk nooit winnen, vonden de deskundigen! Maar feit was dat Laurierboom-Gambiet gewoon de betere spelers heeft en vrij eenvoudig won met 5,5-2,5.

Winnen tegen betere spelers en teams kan natuurlijk maar dan moet het, is mijn ervaring, wel meezitten. Ook ik win wel eens van een sterker geachte speler maar dan heb ik vaak een bekende opening of stelling en maakt de tegenstander min of meer ernstige fouten. Zo zat het bijvoorbeeld bij Taco en Fons flink mee. Taco had zich voorbereid op IM Blees en kreeg zijn voorbereiding op het bord waarbij Blees het niet helemaal goed kende. Een prachtige remise, er was onderweg wel een matje in 5 gemist, was het resultaat. Ook Fons viel met de neus in de boter. Zijn tegenstander de Groot maakte luid en duidelijk kenbaar dat hij met zwart wilde spelen, helaas hij had wit. Fons kon zijn favoriete opstelling krijgen en zijn tegenstander wist niet hoe daar mee om te gaan. Het werd een snelle overwinning voor Fons.

Maar dit was het dan ook wel zo’n beetje, voor de overigen zat het niet zo mee. Sommigen wisten desondanks een voordeeltje te behalen maar konden dat helaas niet verzilveren. Zo verloor Edwin tegen Paul Schipper een voordelige stelling doordat hij iets te gehaast was, had Henk had druk op zijn tegenstander Babak Tondivar maar verloor toen er gecombineerd moest worden materiaal, en was ik in een voor mij onbekende opening terecht gekomen tegen Elwin Osterwald en kwam daar niet meer uit en was Reno langzaamaan in de problemen gekomen tegen Ron Nep en werd, toch wel fraai, mat gezet.

Govert en Mark deden nog iets terug. Govert bood remise aan in een iets mindere stelling met weinig tijd op de klok en Mark had in een kansrijke stelling een mogelijkheid gemist waarna zijn tegenstander voldoende had om het gelijk te houden. Maar daar bleef het ook bij.

Een duidelijke nederlaag. Bij de FC zeggen ze bij tegenslagen Kop d’r veur! Ik weet niet precies wat het betekent, en letterlijk vertaald lijkt me het ook niet ongevaarlijk, maar het klinkt wel stoer en, wanneer uitgesproken met het juiste accent, zelfs optimistisch.

Nou, Kop d’r veur GC3!

Robert de Boer