Vorige donderdag mochten we aantreden tegen de Paardensprong, op dat moment de nummer drie van de competitie. In tegenstelling tot sommige vorige wedstrijden lagen de gemiddelde ratings van de twee teams een stuk dichter bij elkaar, en het werd ook een spannende wedstrijd.
Op bord 1 speelde Frits tegen Martijn van Nimwegen. Frits komt in een soort Hollands met zwart goed uit de opening, en in het middenspel wint hij een pion, en nog een, en op een bepaald moment staat Frits zelfs drie pionnen voor. Wel krijgt zijn tegenstander hiervoor veel activiteit, en als beide schakers in tijdsnood komen is het wit die de winnende combinatie vind, welke leidt tot geforceerd mat. 0-1
Zelf speelde ik op bord 2 met wit. Tegen zwarts Siciliaan koos ik voor de Rossolimo, een variant die ik al heel lang speel. Toch bleek in de partij (en in de analyse erna) dat mijn tegenstander wel iets beter bekend was met de stellingen die resulteren na zet 8, wat ook leidde tot een middenspel waarin ik toch een beetje in de verdrukking kom. Ik blijf een beetje doelloos manoeuvreren met mijn stukken, simpelweg wachtend tot mijn tegenstander iets forceert. Dit gebeurt, en verrassend genoeg kom ik uit de verdrukking met een goede stelling en uiteindelijk een pion meer. Opeens zijn het zwarts stukken die een stuk slechter staan, en nadat zwart gedwongen is om een kwaliteit te offeren op zet 34 is de winst niet ver weg meer. 1-1
Op bord 3 speelde Pablo met de zwarte stukken; er kwam een Trompowksy op het bord. “Ik heb in de opening besloten een pion weg te geven om een loperpaar en een open stelling te krijgen, wat een beetje dubieus bleek achteraf. Ik moest tijdens de partij mijn best doen om er een remisestelling van te maken. Dat was uiteindelijk ook gelukt maar daar heb ik bakken van tijd voor moeten gebruiken. Mijn tegenstander speelde daarentegen veel goede zetten snel. Ik moest een best ingewikkeld eindspel uiteindelijk spelen op m’n increment en dat lukte helaas niet.” 1-2
Op bord 4 speelde Edwin met wit tegen een Siciliaan. “Een gekke partij. Wij dachten beide dat ik heel goed uit de opening kwam, en dat ik het pas later verspeelde maar eigenlijk speelde mijn tegenstander een hele goede partij met pakweg 90% accuracy, en heb ik nooit veel beter gestaan. Toen ik wat te veel rommelde op de damevleugel was het na 17. Db3 al zo goed als verloren voor wit, en ondanks dat ik uiteindelijk dacht af te wikkelen naar een veilig eindspel is ook dat eindspel eigenlijk vanaf het begin al heel erg goed voor zwart, hoewel ik natuurlijk veel beter weerstand had kunnen bieden. Kortom, mijn tegenstander was gewoon sterker en begreep het allemaal veel beter dan ik.” 1-3
Op bord 5 zat Chelvan, en speelde hij een partij die wat weghad van zijn vorige partij in de KNSB wedstrijd tegen SISSA, met GC5. In een Londen gooit Chelvan al snel de koningsvleugel open met een wellicht ietwat dubieus pionoffer. Hoewel de computer geen fan is, blijkt de stelling in de praktijk toch best moeilijk te spelen voor wit. Chelvans tegenstander verdedigt niet optimaal, en na 20.Tf4 volgt er een partij-van-de-week-waardig torenoffer, waarna wit zo goed als kansloos is. 2-3
Op bord 6 viel Maurits voor ons in (waarvoor dank!), en sleepte hij een belangrijk punt binnen. In een Modern komt hij met wit in een gesloten stelling te staan. Hij offert een kwaliteit, en komt uiteindelijk in een eindspel met een toren en een loper (+ twee extra pionnen) tegen twee torens. In veel situaties is dit wellicht redelijk gelijk, maar in de partij zijn de twee pionnen ook nog eens twee verbonden vrijpionnen. Al snel konden we dus het derde punt opschrijven. 3-3
Door dit gelijkspel staan we nu 1 matchpunt achter op onze grootste concurrent, Staunton, waar we maandag 17 april tegen spelen. Dit betekent dat we alles nog in eigen hand hebben, maar ook dat we moeten winnen, willen we kans maken op het kampioenschap.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.