Zaterdag op de dag af 20 jaar geleden overleed Jannes van der Wal op 23 september 1996. Ik geloof dat Nico Bleeker aan zijn bed nog voor hem heeft gezongen. Henk van Putten haalde onlangs nog Jannes’ bezoek bij een laatste KNSB-wedstrijd aan. Velen binnen Unitas, net zovelen bij Groningen dragen herinneringen aan Jannes met zich. In 1993 werd hij clubkampioen van zowel Unitas als Groningen, een unicum.
De avond in Vera was een eerbetoon aan de dammer Jannes van der Wal. Meindert Talma heeft een cd opgenomen met enkel liedjes over dammen. Zijn lied De ballade van Jannes van der Wal schets in 22:02 minuten zijn damleven: “Ik ben thuis, of in de Evenaar, of onderweg.” Een prachtig eerbetoon.
Het nummer Dam dam dam konden wij, publiek, al vrij rap meezingen. De strategieën van de ziel trekt het damspel wat breder. En de internationale kaskraker When I play draughts, I don’t even feel hunger appelleert aan het grote enthousiasme voor het dammen in Afrika. Naast de eigenzinnige presentatie van Meindert Talma deed de kwaliteit van de band het optreden veel goed. Strak gespeeld, met een prima gitaar bovendien: ook voor niet-dammers, en zelfs voor de niet-Talma-wel-Vera-fan was het zo een prima avond.
foto Harold Zijp
Op het podium maakte Talma ook ruimte voor een niet-muzikaal intermezzo. Auke Scholma, een paar weken de oudere van Jannes, vertelde over een gezamenlijke damjeugd. Alles deed Jannes voor zijn wereldkampioenschap. Zijn schaken, en bridge kwamen losjes ter sprake. Zo zou Erik Hoeksema eens een kaart hebben gespeeld die een Chimpansee met minder waarschijnlijkheid had opgelegd. Een openbaring die naar het schijnt een einde aan dit partnerschap maakte. Ook Vera werd even genoemd: daar aten ze vroeger vaak. Vier gulden, en dan kreeg je voorgerecht, hoofdgerecht (eet wat je kunt), en een toetje! Een zucht van herkenning ging door de zaal: de gemiddelde leeftijd lag deze avond wel iets hoger dan gebruikelijk neem ik maar aan.
foto Harold Zijp
Er was ook aandacht voor de nieuwe wereldkampioen dammen. Dat wordt Roel Boomstra, als hij zijn tweekamp tegen Jan Groenendijk gaat winnen. Hoe dan ook, Roel was er, en heel Vera hoopt nu dat hij de man wordt. De laatste Nederlandse wereldkampioen, dat is zo dertig jaar geleden.
Na de damset ging Meindert verder met een eerdere set: Surhuisterveen. Voor liefhebbers en anderen gaf Scholma in Vera’s voorkamer een damsimultaan. Ik had mij natuurlijk goed voorbereid, en opende met zwart 16-21, om via ‘de vuist’ te belanden in een ‘kortevleugelopsluiting’. Daar moest ik met voordeel op enig moment weer uit ontsnappen, maar dat moment kwam deze partij te laat. Wel gaf ik na een zet of twintig, vijfentwintig, in een klap alles weg. “zetcontrole, Govert” hoorde ik naast mij, “zetcontrole!”. Maar het was te laat.
Scholma gaf twee remises af, en won de overige partijen eenvoudig. De dubbele slagzet combinatie naast mij was speciaal venijnig, en deed onze simultaangever zichtbaar goed.
foto Harold Zijp
Het was een mooie avond zo in Vera. Met herinneringen aan Jannes, dam-muziek, en nog wat dammen op de kop toe.
Voor de liefhebber van zijn schaken heb ik een partij uit de oude doos. Bord 10 uit de wedstrijd Unitas2 – Unitas3 Promotieklasse 1980-1981, waarschijnlijk gespeeld in 1980 als een van de eerste wedstrijden dat jaar. Jannes speelde dat jaar in Unitas 2, 
samen met bijvoorbeeld Dick Warmelink, in het 3e zien we Wout Knol, erevoorzitter van Unitas, Jaap Veninga, Bert Drolenga noem maar op. Henk Bosveld tekende voor het verslag.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.