Jan Baljé clubkampioen ’16-’17

Kan dat wel, je eigen eer en glorie bezingen op de website? Tsja toch maar doen, want het publiek is hongerig om nieuws en wie gaat het anders doen? Ik heb nu net even tijd totdat de kinders thuis komen. Oh, de wasdroger is net klaar. Het is duidelijk dat het leven in elk geval gewoon door gaat na het behalen van het kampioenschap.

Wat vooraf ging
Waar ik vorig jaar met overmacht kampioen werd, was het dit jaar veel minder overtuigend. De eerste periodetitel werd door Peter Hulshof geclaimd, de tweede periode deed ik wegens drukte niet mee aan de zeskamp die overtuigend door Maurice werd gewonnen en de derde periode viel ten prooi aan Adrian Clemens. Vooral de nederlaag vanuit mooie stelling tegen Henk Pompstra gooide flink roet in het eten en ook tegen Daan Noordenbos moesten alle middelen uit de kast gehaald worden om het punt uiteindelijk binnen te slepen. Maar gelukkig is er dan altijd nog de regeling dat de meest constante speler over het hele jaar het playoffviertal aanvult en daarvoor kwam ik blijkbaar in aanmerkingen. Eerlijk gezegd begrijp ik nog steeds niet wat Wim van Beersums ‘CBP’ en ‘2S+B’ formules inhouden, maar als ik me kwalificeer dan zal het wel goed zijn.
Uiteindelijk was dit de eindstand van de reguliere interne.

De playoffs
Bij de indeling van de playoffs bleek dat Maurice niet mee deed. Hij werd vervangen door Taco, die op die manier toch nog beloond werd door het winnen van de tweede periode. Daarmee had het playoffviertal dezelfde samenstelling als vorig jaar. Ik werd nu geconfronteerd met een regeling waar ik vorig jaar zelf voor had gepleit, namelijk dat de beste presteerders uit de interne 2x wit zouden krijgen als beloning. Ik vind dat nog steeds eerlijk, en dus had ik nu 2x zwart.
De grote vorm leek te ontbreken. Eerder had ik bakken met rating ingeleverd in het weekendtoernooi van Zwolle en ook in het toernooi van Hilversum scoorde ik een matige TPR van 2080. Een beknopte peiling op twitter liet ook zien dat de trouwe fans het lieten afweten:

Wie wint de playoffs en wordt clubkampioen?

— GroningerCombinatie (@Groningenschaak) 9 juni 2017

De opzet van de playoffs is dat de spelers na de normale partij ook nog een vluggertje spelen met verwisselde kleuren. Vervolgens wordt de winnaar bepaald op 1.score bij normale partijen, 2.score in vluggertjes, 3.onderling resultaat normale partijen, 4.onderling resultaat vluggertjes, 5.nader te bepalen. Ik heb eerlijk gezegd een grote hekel aan vluggertjes als tiebreak, maar als we ooit bij 5 zouden komen dan dacht ik met de grootste schoenmaat goede kansen te hebben. Adrian dacht daar overigens anders over.

Ronde 1
Ronde 1 speelden Adrian en ik een oersaaie Slavisch partij waarin vrij weinig gebeurde. Ik was in elk geval blij dat we niet de moeite hadden genomen om de liveborden te gebruiken. Het vluggertje werd ook remise. Peter won op een andere speelavond van Taco in een scherpe partij die Taco naar verluidt ook naar zich toe had kunnen trekken. Ook het vluggertje was voor Peter.

Ronde 2
In ronde 2 speelde Peter met wit tegen Adrian de variant 1.g3 c5 2.e4 d5 3.exd5 Dxd5 waarna zwart later met …De6+ Kf1 afdwingt, maar dan moet zwart weer tijd verliezen met de dame. Eerst leek wit iets beter te staan, toen zwart, toen overzagen beide spelers een pionwinst en werd het remise. Adrian won het vluggertje wat heel belangrijk was voor alle tiebreak scenarios.
Ik wist met een minderheidsaanval in de Caro Kann te winnen van Taco. Bij het vluggertje mislukte de opening totaal, maar na overeind blijven won ik in de gooi- en smijtfase.

Ronde 3
Bij de laatste ronde Adrian-Taco en Jan-Peter was de stand nu (lange partijen/vluggertjes):
1.Peter 1.5/1
2.Jan 1.5/1.5
3.Adrian 1 /1.5
4.Taco 0 /0
Dus Peter moest met zwart van mij winnen, iets wat hij een paar maanden daarvoor in de interne nog had gedaan. Bij winst was ik kampioen. Bij remise hing het eerst af van Adrian tegen Taco. Als Taco Adrian wat wist af te snoepen, dan ging het om de vluggertjes tussen Peter en mij. Als Adrian zou winnen tegen Taco dan ging het om de vluggertjes tussen Adrian en mij. Zelfs het ‘schoenmaat-scenario’ was nog mogelijk.
Maar op de avond zelf speelde ik een van de beste partijen van de afgelopen maanden. In een koningsindisch met g3 slaagde ik er in om een mooi witvoordeel te bereiken met ruimte en goede ontwikkeling. Zwart stelde daar de nodige dynamiek tegenover, maar wist geen echte lekken te slaan in de witte stelling. Toen zwart te enthousiast verder ging met …f5 (slechte zet, nooit doen in het koningsindisch 😉 ) werd uiteindelijk zijn toren opgesloten en ging materiaal verloren. De witte stelling was zo goed dat er gelukkig ook geen rommelkansen meer waren.

Taco liet zien dat hij niet voor niets meedeed door in een scherpe 4.Dc2 Wolga na wisselende kansen remise te maken tegen Adrian.

Samen met twee eerdere kampioenschappen bij Unitas (in de jaren 2000, tussen de abonnementen van Alef Boer en Bert van der Marel door) is dit nu mijn vierde kampioenschap. Ik beschouw dit zeker als een echte prijs die me niet is komen aanwaaien en nodig alle clubgenoten uit om het volgende seizoen ook eens een potje in de interne te komen spelen.