Verdrietig nieuws. Het is nog maar kort geleden dat Broer Groningen verliet om in Zoetermeer dichtbij kinderen en kleinkinderen te gaan wonen. Helaas heeft hij er niet lang van mogen genieten. Onze gedachten gaan uit naar zijn naasten.
In memoriam Broer Akkerboom
30 januari 2025
Broer was mijn eerste teamleider. Een jaar of tien geleden. Wat weet ik nog, momenten, indrukken. Winnen uit bij Middelstum. We worden zelfs kampioen! Maar het blijft onopgemerkt, een klasse ergens onderaan in de NOSBO. Ik vond het toch wel wat, een beetje feest. Ik sluit mooi aan bij het team. Achteraf, voor mij een vreemde nieuwe wereld en Broer maakt het me gemakkelijk.
Mijn eerste partij intern was tegen Broer. Hij mocht tegen de new guy, het was dame-indisch, remise. We praten wat na. Wat later in het seizoen ook wat opbouwende kritiek, ‘ik zie je als 1400 speler’. Was het een zetje? Ik vond mezelf toch wel een stukje beter maar Broer had gelijk.
Een rit terug naar huis na een ronde KNSB. Broer rijdt, hij vertelt wat over zijn partij. Zijn loopbaan in een andere stad. Ik vertel wat over mijn dagelijks leven. Gewoon een dagje weg. Maar prettig, ontspannen bij Broer in de auto. Gelijkwaardig terwijl wel duidelijk was dat Broer op een ander niveau functioneerde, maak niet uit.
Ik zie hem nog een keer op de grote markt. Ik fiets door, keer terug, fiets door, niets gezegd. Er wordt gewerkt aan de grote markt, ik laat Broer zijn gang. Zal wel weer een keer bij de club komen dacht ik. Gaat niet door, jammer. Veel belangrijker dan club of spel: familie, geliefden, zelfs opa geworden. Die zal gemist worden.