Ik ben een oude man, maar je moet geen vinger in mijn mond leggen, want dan bijt ik!

Lasker – Groninger Combinatie 3: 3 – 5

Zaterdag 14 december stond voor ons de wedstrijd tegen koploper Lasker in Klasse 3A op het programma.

Met twee ter beschikking gestelde auto’s (dank aan de schoonouders van Matthijs en aan Mark Kruit, die zelf ziek was) togen wij naar Sint Jacobiparochie. Chauffeur van dienst Govert had nog een gebruiksaanwijzing van Mark meegekregen: alle knopjes dienden omhoog te staan.

Onderweg gaf Govert in de ene auto nog onderricht in het prepareren van stukken voor het Onderwaterschaak. Iets met ronde mesjes op een stempel om vilt te snijden. Kijk maar op de website van het Chessfestival: The organiser’s laboratory.

In Sint Jacobiparochie werden wij welkom geheten in ‘t Beerdhuus, een multifunctioneel centrum waar men, zo werden wij geïnformeerd, drie talen sprak: Nederlands, Fries en Bildts.

We speelden in een mooi zaaltje dat, getuige het podium aan de ene kant en de ornamenten aan de andere kant, bij gelegenheid ook dienst deed als theater of kerkruimte (en als gymzaal, vergeet het niet! [GP]). Ik vertrouwde Govert toe dat de Katholieke kerk altijd theater is, maar hier was het duidelijk van Protestantse snit: een groot kruis van rechtlijnige eenvoud.

Peter Bosker kreeg kort voor de ronde te horen dat hij tegen Sikko Ros zou spelen. Govert vertelde nog dat deze een groot kenner van het Gesloten Siciliaans was.  Peter was er niet blij mee:

“O! Gesloten Siciliaans. Daar heb ik zo’n hekel aan!

O! Gesloten Siciliaans.  Dat heb ik weer!”

Dan moet de eerste zet zijn meegevallen: Ros opende met 1.c4.  Maar het schijnt dat Peter ook daar een hekel aan heeft…

Het eerste punt kwam van Matthijs. Tegenstander Dolf Wissmann zette de partij zoals gewoonlijk scherp op, maar zijn stukoffer was incorrect. De verdedigingszet …Lc8-e6! ging ook nog gepaard met een akelige matdreiging op a2. Wit moest in arrenmoede de dames ruilen waarna zijn aanval snel affakkelde. (1)

Als tweede was Jan Baljé klaar. Door inventief openingsspel van Jan Hibma kwam hij onder druk te staan. Hun Jan speelde echter de thematische opstoot in die stelling op een geheel verkeerd moment. Onze Jan counterde bekwaam en een tot dan toe wat verdwaald staande zwarte toren op h7 kon binnen enkele zetten beide witte lopers op de 7^e rij slaan. (1)

Mijn eigen partij heb ik hierboven al beschreven. (1)

De eerste tegenvaller kwam van Reno.  Een Trompowsky mondde uit in een stelling met Franse trekken. Het leek mij dat Reno wel aardig stond, maar naar eigen zeggen offerde hij te optimistisch een stuk. (0).

Rudolf en tegenstander Sijbesma legden een echte Fransman op de mat. Zware positionele loopgravenstrijd achter linies van in elkaar vervlochten pionnenketens. Tot je natuurlijk besluit deze linies op te blazen met een stukoffer, zoals Rudolf deed. Dat was allemaal niet zonder risico, en na een gemiste mogelijkheid om de witte dame te activeren bleek het stuk sterker dan de, inmiddels geblokkeerde, pionnen. (0)

Govert probeerde in een  London op zijn eigen, wat speculatieve, wijze een koningsaanval op te zetten. Tjalling Wiersma (al bijna 60 jaar spelend voor Lasker) had brutaal materiaal moeten pakken, maar deinsde daarvoor terug, waarna Govert een kans op een studieachtige wending kreeg:

[FEN "2r1r1k1/p4pp1/1p2p1n1/6P1/2b2P2/2p2P2/PPB2N1R/2K4R w - - 0 28 "]

28.Lxg6 fg6 29.Pe4! cb2+ 30.Kxb2 Tcd8 31.Pf6+!  en zwart moet de kwaliteit geven, want 31 …gf6? 32.Th8+ loopt mat.

Na deze gemiste kans moest Govert nog alle zeilen bijzetten om de remise binnen te halen. (½)

Peter Hendriks wist binnen een paar zetten een totale chaos op het bord te brengen,  Denk “speelgoedwinkelstelling”  met schijnbaar random op de velden gekwakte stukken. En dan vertelde hij na afloop doodleuk dat hij dit al twee keer eerder op het bord had gehad. Op wonderbaarlijke wijze liep deze chaos uit op een technisch eindspel met ongelijke lopers, waarbij de vraag was of Peter dit nog kon winnen. Zijn tegenstander maakte niet een einde aan die discussie, maar wel aan de partij door door de vlag te gaan. (1)

Daarmee waren de matchpunten binnen.

En hoe verging het inmiddels de andere Peter, die we hadden achtergelaten aan bord 2 tegen de sterkste speler van Lasker?  Nou, ik vond dat de Laskeriaan uit de opening wel een heel fraaie stelling opbouwde. Maar je krijgt Peter niet zomaar omver. Hij dekte zijn zwakke punten, bracht zijn slechte stukken naar betere velden en boog met nauwkeurig spel de stelling om naar een voordelig eindspel waarin zijn paard beter was dan de loper aan de overkant. Een gedachteloze koningszet bracht hem weer in moeilijkheden en hij moest lang werken voor de remise. Die hij echter wel binnenhaalde. (½)

Na afloop vroegen wij onze tegenstanders nog of ze een geschikte eetgelegenheid in de buurt wisten. Daarop kregen wij het advies maar naar Groningen terug te keren …