In een prachtige finale heeft Mathijs Huiskes de beker gewonnen, door Tycho Bruggink met liefst 2-0 te verslaan. Weinigen zagen dit aankomen, al had iedereen wel door dat Mathijs met een lekker seizoen bezig is. Het mag een domper genoemd worden voor Tycho, die ook al een prima jaar draait. Hij mag zich naar alle waarschijnlijkheid nu opmaken voor de playoffs om het clubkampioenschap. Dat zou wat zijn.
Maar nu: Mathijs wint dus gewoon de beker. Aan ambitie ontbreekt het hem niet, maar dat hij in de knockout zou komen bovendrijven had toch niemand durven voorspellen. Een overtuigende run? Deels. Na een reglementaire winst op Gijs volgde een krappe overwinning op Nico. In de kwartfinale speelde hij Govert kansloos van het bord. Een overtuigende 2-0. Daarna in de halve wachtte Alef, veelvoudig winnaar van de (Unitas-)Beker. In gewonnen (!) stelling ging Alef door de vlag, het bekertempo is onverbiddelijk.
En dan sta je plots in de finale. Vooraf schatte Mathijs zijn kansen niet bijster hoog in. Realistisch? Bescheiden? Misschien, maar Tycho is geen kleine jongen, al had hij dan een tiebreak nodig tegen Luka. Wat te spelen? We laten Mathijs aan het woord:
Partij 1 (Tycho – Mathijs)
In het weekendtoernooi speelde ik ook met zwart tegen Tycho’s gesloten Siciliaan, en toen was ik niet heel tevreden over mijn stelling na de opening, dus ik probeerde wat anders met een vroege a6 en b5. Wel bleek dat ik deze variatie toch niet zo goed kende als ik dacht, want al snel kom ik in een hele nare stelling terecht. Uiteindelijk krijg ik het toch voor elkaar om een dame-eindspel in te komen, maar wel met wat pionnen minder. Mijn notatie stopt nadat ik de eerste pion terugwin (ik zat erg in tijdnood). Hier staat wit nog steeds niet slecht, maar elke paar zetten krijg ik het voor elkaar om meer pionnen te winnen, totdat ik opeens in een winnend dame-eindspel terecht kom. 0-1 dus, wonder boven wonder.
Een wonder inderdaad. Alle toeschouwers -vermoedelijk zonder uitzondering- zagen een zwarte stelling met een pionnentekort, en heeel weinig tijd op de klok. Nu weet ik uit ervaring dat Mathijs bijzonder snel kan spelen, if needs be, maar het leek er toch op dat Tycho een winstweg had kunnen aantonen. Maar dat liep even anders. Een echte bekerupset dus in de eerste finalepartij. In de tweede partij moet Tycho winnen, duidelijke opdracht.
Partij 2 (Mathijs – Tycho)
Na een korte pauze gingen we verder, en kwam er een Najdorf op het bord tevoorschijn. Wel koos Tycho een wat minder bekende variant met 7. Da5, een zet die ik toevallig in een soortgelijke variant redelijk goed ken, waardoor ik zelfverzekerd 7.Ld2 speelde. En na 8.. Db6 9.Pb3 h5 ben ik erg tevreden.
Op zet 15 besluit ik door te breken met 15.e5, en na 15..dxe5 16.fxe5 verliest Tycho een stuk met 16..Pe4? Op het oog een logische zet, maar hij realiseert zich meteen na het spelen van de zet dat na 17. Pxe4, Dxe4 onmogelijk is vanwege 18. Td8+! Kxd8 19. Lb6+, en zwart is een dame kwijt voor een toren. Het paard wordt daarom niet geslagen, maar met een stuk voor, een dameruil, en later nog een stukwinst kan Tycho eigenlijk niets anders dan opgeven. 2-0 dus, en voor mij mijn eerste echte schaakprijs.
Een droomavond voor Mathijs, die zijn naam nu vereeuwigd krijgt in de annalen van de club. Huiskes, onthoud die naam, wie weet wat er in het verschiet ligt…
27 mei 2024
Henk tegen Russel 3-1R? geen tijd meer om het snelschaken te spelen?
5 juni 2024
Mooi plekje in de hall of fame, zwaar bezet