Groninger Combinatie 2 – Max Euwe 1

Afgelopen zaterdag konden we na een lange zomerstop eindelijk weer aan de competitie beginnen.
Dit klinkt alsof deze periode te lang duurde. Het was natuurlijk niets langer dan de afgelopen seizoenen, maar het voelde voor mij deze keer wel zo. M.a.w.: ik had er heel veel zin in!
Dit in tegenstelling tot de laatste paar jaren, waarin het schaken me na een aantal vervelende gebeurtenissen in mijn leven soms zwaar viel. Zoiets slijt gelukkig.

Waar het vorig seizoen onze doelstelling was ons gemakkelijk te handhaven c.q. een plek in de subtop te behalen werd het een verrassend kampioenschap.
Voor dit seizoen is het duidelijk anders. Handhaving is m.i. toch wel de inzet en met Joost en Anna erbij en het feit dat er maar 1 team degradeert zie ik hiervoor wel mogelijkheden.

We begonnen zaterdag dus tegen Max Euwe, een veel sterker team dan het onze.
Dus meteen onze tanden er maar inzetten en ziedaar; het werd een echte wedstrijd, die tot op het laatst spannend was. We hadden het geluk meteen voor te staan daar de tegenstander van Anna niet op tijd arriveerde. Voor Anna niet leuk natuurlijk, maar voor het team wel een welkom punt.
Adrian scoorde daarna al snel een halfje in een gelijk opgaande partij.
Alef speelde weer een ouderwetse Aljechin en kwam prima te staan. Hij had een pion kunnen en moeten winnen, maar koos ervoor om een loper te ruilen. Helaas overzag hij even later een verrassende pionwinst van zijn tegenstander en kon vrijwel meteen opgeven.
Loek speelde een goede, degelijke partij en hield keurig remise. Ook Daan speelde goed tegen de sterke Frank Kroeze. Bij Christofoor een scherpe Siciliaan zoals we dat van hem gewend zijn. Kon alle kanten op.
Joost had een moeilijke Franse partij, waarin hij na een goede opening naar eigen zeggen wat minder kwam te staan. Hij probeerde wat schwindels en dit had succes. Zijn tegenstander had het hier zichtbaar lastig mee en verloor het overzicht. Even later won Joost door een penning een stuk. Een mooie meevaller .
Rudolf speelde een prima partij, waarin hij steeds het initiatief had. Zijn tegenstander moest steeds het smalle remiseweggetje vinden, lastige probleempjes oplossen en gebruikte daarbij veel tijd. Uiteindelijk bleek het paadje toch te smal. Met een paar kracht zetten creeerde Rudolf een winnende aanval. Een mooie voorsprong van 4-2 was het gevolg.
Daan maakte het echter ongewild weer spannend. Na de vraag aan de teamleider of hij remise mocht aanbieden was het antwoord van Peter bevestigend. Hij kon 3x dezelfde stelling bereiken, maar had blijkbaar niet door dat hij tegen Frank Kroeze speelde. Daan oordeelde dat remise aanbieden wel mocht, maar dat het niet per se hoefde, speelde door en verloor vervolgens nog!
Ook Christofoor speelde niet de beste zetten. Koos volgens hem een paar keer een te slappe voortzetting en de gehaaide en gelauterde Rob Bertholee counterde naar een overwinning. Jammer dat de breekzet g6 niet op het bord kwam. Stand 4-4 en op naar een spannend slot.
Maurice stond na de opening gedrukt maar wel oke, deed volgens hemzelf een verkeerde pion zet en kwam verkeerd te staan. En ikzelf? Ik kwam als d4 speler na een vreemde zet volgorde van mijn tegenstander in een e4 opening terecht. Dit voelde wat onwennig en moest langer nadenken dan gewoonlijk. Het leek me gelijkwaardig totdat er door hem tijdelijk een pion werd geofferd voor een open lijn richting mijn koning. Ik bood ter verdediging een kwal aan voor tegenspel en activatie van een passief staande loper en eeuwig schaak motieven. Hij besloot na lang nadenken mijn offer te weigeren om onder gunstiger omstandigheden de toren te slaan. Dit was niet het beste. Ik kreeg de gelegenheid van de andere kant van het bord tegendreiging te creeeren en vervolgens ook nog alle zware stukken te ruilen, waarna een eindspel met gelijke lopers overbleef met voor hem een pion op de verkeerde kleur. Dit eindspel kon ik vrij gemakkelijk tot winst voeren; 5-4 derhalve.
Aan Maurice om er nog een halfje uit te slepen. Hij was in een penibel eindspel beland van toren en pion tegen loper en vier pionnen. Dit leek verloren, daar de pionnen van zijn tegenstander verbonden waren (twee g-pionnen en een h-pion en een b-pion). Vooral het blokje pionnen op de koningsvleugel werkte goed samen met de loper en waren lastig tegen te houden. Maurice slaagde er dan jammer genoeg ook niet in om de veilige remisehaven te bereiken. Eindstand dus: 5-5.
Is dit nou een winst- of verliespunt? Wat als Daan gewoon remise had genomen? En wat als Maurice toch de door de computer gevonden remisevariant had ontdekt? Wat als…? Maar “als” bestaat niet in de sport. Ik denk dat we van tevoren voor een punt getekend hadden en er achteraf ook blij mee mogen zijn. Dit geeft volgens mij een goed gevoel en moraal en met dat gegeven beginnen we wat mij betreft aan de volgende wedstrijd tegen Philidor.

Ik heb er alweer zin in!

  [Event "KNSB 1A"]  [Site "JvdW"]  [Date "2019.09.28"]  [Round "1.1"]  [White "Stotyn, Fabian"]  [Black "Wempe, Joost"]  e4 e6 d4 d5 3. Nd2 Nf6 e5 Nfd7 5. Bd3 c5 c3 Nc6 7. Ne2 cd4 cd4 f6 ef6 Nxf6 O-O Bd6 11. Nf3 Qc7 12. Bg5 O-O 13. Bh4 Nh5 14. Qc2 h6 15. Bh7 Kh8 16. Bg6 Rxf3 17. Bxh5 Rf5 18. Bg6 Rf8 19. Bg3 e5 de5 Bxe5 21. Rad1 Be6 22. Rfe1 Qb6 23. Nc3 Bxg3 hg3 Rf6 25. Na4 Qc7 26. Nc5 Bg4 27. Rc1 Raf8 28. Bd3 Qf7 29. Qa4 b6 30. Qxg4 bc5 31. Rxc5 Qb7 32. Rxd5 Qb4 33. Qe4 Qxe4 34. Rxe4 Rxf2 35. Rc5 Rd2 36. Bb5 Nd4 37. Bf1 Rd1 38. Kh2 Rff1 g4 Rfe1 40. Rxe1 Rxe1 41. Rc4 Rd1 42. Rc7 a5 43. Rc5 Rd2 44. Rxa5 Rxb2 45. Kg3 Kh7 46. Ra6 Nc2 a4 Ne1 48. Kf4 Nxg2 49. Ke4 Rb4 50. Kf3 Nh4 51. Kg3 Ng6 52. Ra8 Ne5 a5 Rxg4 54. Kh3 Ra4 a6 Nc6 56. Kg3 Nb4 a7 Nc6 58. Rc8 Nxa7 0-1