De eerste wedstrijd voor GCN4 dit jaar was een uitwedstrijd tegen het combinatieteam HSP/Veendam, die voor hun externe wedstrijden Hoogezand als locatie hebben. Net iets te ver om te fietsen, en dus zaten we met vijven op een regenachtige donderdagavond in de auto richting het wijkcentrum waar de partijen gespeeld zouden worden. Onze zesde speler, en tevens teamleider, Wessel bood aan om de bus te nemen, en hij was zelfs meer dan een uur van tevoren aanwezig. Dit natuurlijk om alvast de tegenstander te analyseren, en niet omdat hij was vergeten dat de partijen om acht uur beginnen, en niet om zeven uur. Op de dag zelf was er nog wat onzekerheid of we met 6 spelers zouden kunnen beginnen, maar met behulp van invaller Pablo konden we uiteindelijk met volle kracht aan de wedstrijd beginnen.
Onze tegenstander was ons onbekend, en we moesten spelen tegen meerdere mensen zonder rating. Altijd verraderlijk natuurlijk: tegenwoordig komen er soms spelers binnen met een rating van 0 die al een tijd ervaring hebben met online schaken. Dit fenomeen is iets wat Gijs aan den lijve ondervond op bord 6. Op het bord kwam de ‘Owen verdediging’ (1.e4 b6). Na een snelle ontwikkeling van wit en een ogenschijnlijk onschuldig Dd7 van Gijs kon de tegenstander doorbreken met 9.cxd5 exd5 10.e6! Hierna was het helaas snel gedaan. 1-0 voor HSP/Veendam.
0-1 dus, maar nog alles om voor te spelen. Ik maakte me weinig zorgen omdat het er op de andere borden toch best uitzag. Edwin speelde op bord vijf tegen een andere speler zonder rating, maar in deze partij bleek ervaring over het bord toch van groter belang. Edwins tegenstander speelde het Scandinavisch en offerde al snel een pion met c6, die Edwin zonder angst aannam. Een goede keuze, want de compensatie voor de pion die Edwins tegenstander weggaf was al snel ver te zoeken. Edwins tegenstander gaf hem tijd om te ontwikkelen, weigerde te rokeren, en greep uiteindelijk zijn pion met het riskante 11…Dxb2? Van deze fout maakte Edwin optimaal gebruik, en al snel stond hij overduidelijk beter. Voor zwart was er geen mogelijkheid meer om zich terug te vechten, en na 23.Dd4+ hield hij het voor gezien: 1-1.
Dan, onze sterkste speler Tycho, vanzelfsprekend op bord 1, moest ook tegen een speler zonder rating. Het was wel duidelijk dat deze speler niet simpelweg geofferd werd op bord 1; in de partij ging het lang gelijk op. Op het bord kwam de Tarraschvariatie van het Frans, een opening die Tycho pas recent heeft opgepakt. Desalniettemin was het Tycho’s tegenstander die voor het eerst van de theoretische paden afweek met 7…Le7 en 8…O-O. Normaal wordt f6 eerder gespeeld in deze lijnen, en in het geval van deze partij kwam f6 iets te laat: na 9…f6 10. Dc2 moet zwart opnieuw zijn f-pion bewegen en f5 spelen. Toch bleek dit een redelijke verdediging te zijn voor zwart. Het was uiteindelijk een tactisch foutje waardoor Tycho de partij wist te winnen. Ondanks dat zijn tegenstander ongetwijfeld de en passant regel zal kennen speelde hij 23…b4?, waarna 24. cxb6 e.p. simpelweg een toren wint. 1-2 dus.
Ik speelde op bord 2 tegen iemand die wel een rating had (1500). Tegen 1.e4 koos ik voor de Ajechinverdediging. Mijn tegenstander was overduidelijk niet bang voor deze opening, want hij koos voor het vierpionnenspel: de variant waarin wit e4, e5, d4, c4, én f4 speelt. Dit betekent veel ruimte, maar ook veel pionnen die wit moet verdedigen. Uiteindelijk bleek het tweede belangrijker te zijn, want op zet 11 verspeelde mijn tegenstander al een pion met 11.d5? Hierna was het nog wel even spannend. Mijn koning was niet gerokeerd en wit leek in staat om aan te vallen. Ik moest hier gelijk denken aan de les van Sipke die we met een groepje op woensdag kregen, waarin hij stelde dat de veiligheid van de koning toch wel echt prioriteit heeft over andere aspecten—klaarblijkelijk heb ik van die les niks geleerd. Gelukkig koos mijn tegenstander niet de kritieke zetten, en was het verdedigen van mijn stelling een stuk makkelijker dan ik in mijn berekeningen tijdens de partij had voorspeld. Uiteindelijk wist ik mijn koning veilig te stellen en kon ik zelf gaan jagen. Wit, onderontwikkeld en ook met een koning die niet heel veilig stond, gaf uiteindelijk op met mat in 1 op het bord. 1-3.
Op bord 3 had onze tegenstander hun sterkste speler neergezet: geen rustig begin dus voor onze invaller. Pablo moest meteen aan de bak, en in wellicht de interessantste partij van de avond speelde hij lang door. In de opening moest hij een lastige keuze maken na 9…c5: 10. Pf3 en 10.Pde2 waren allebei een mogelijkheid. Hij koos voor Pde2, wat hem positioneel beter leek dan Pf3, omdat via f4 zijn paard altijd toegang heeft tot het gat dat zwart heeft gecreëerd op d5. Dit klopt ook, alleen heeft zwart de zet 10…c4!, waarna wit gedwongen is om een pion op te geven met 11.f4. 11.La4 leidt tot 11…a6! en stukverlies. Pablo kreeg het nog wel voor elkaar om zijn pion terug te winnen met 17.Pd5, maar hierdoor kwam hij wel in een lastig eindspel terecht: een loper en een paard tegen het loperpaar. Altijd lastig natuurlijk voor de partij zonder het loperpaar, maar Pablo wist het nog moeilijk te maken. Ze speelden meer dan 50 zetten door, en er waren een paar kleine kansen voor remise, maar met de tijdnood die Pablo had was het erg lastig om hier gebruik van maken, en hij moest dus na 56 zetten toch zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander: 2-3
Uiteindelijk kwam alles dus aan op onze teamleider Wessel. Op bord 4 kreeg hij het vanaf het begin af aan al lastig, want zijn tegenstander koos voor 1.b4!? Geen theorie blitzen dus, maar nadenken vanaf zet twee. Wessel koos voor een interessante en solide setup met d5, Lf5 en e6. Hij dacht met 4. Dg5 een initiatief te creëren, alleen dit bleek gelijk al een blunder te zijn door 4. g4!, maar dit zag wit niet. Bovendien maakte hij een paar zetten later zelf een fout met 7.Lxg7?, waardoor Wessel een kwaliteit kon winnen. Op zet 16 zag Wessel de kans om dames te ruilen, iets dat hij vanzelfsprekend deed. Toch leek de winst nog lastig vanwege een sterk paard op f3, maar wit geloofde er niet meer in en gaf, naar Wessels mening, vroegtijdig op. 2-4
Aan het eind van de avond konden we dus met opgeheven hoofd terug richting Groningen. Deze keer was het Edwin die het openbaar vervoer nam, want met z’n zessen in de auto bleek toch echt niet te kunnen. Gelukkig was het aan het einde van de avond eindelijk droog.
6 november 2022
Wel een beetje snel opgegeven door Gijs. Na 12… g6 moet wit eerst nog een paar goede zetten vinden (13. Pxg6? Df7! en het staat gelijk).