Zaterdag 25 november mochten we aantreden tegen SISSA 2. Na een gelijkspel tegen GC4, en overwinningen tegen O&O Kampen 1 en Tjonger Aa Linde 1—twee ploegen die op papier veel sterker zijn—zat het met het zelfvertrouwen wel goed. Toch weet je het nooit met SISSA: de opstelling is altijd lastig te voorspellen, en de kans dat je iemand tegenkomt die op papier misschien een lage rating heeft maar schaakt als een 2000 speler is vaak redelijk groot. Ook mogen we niet vergeten dat we vorig seizoen maar nipt van het derde team wonnen, ondanks dat SISSA 3 toen met maar 6 spelers kwam aanzetten.
Dat zelfvertrouwen dat we voor de wedstrijd hadden verdween overigens bij mij al na een uur of twee. Op bord 1 koos Sandro voor een scherpe opening, waarin al snel een paar dingetjes fout gingen: uiteindelijk kwam hij terecht in een stelling waar zijn tegenstander veilig gerokeerd stond terwijl zijn koning juist erg kwetsbaar was. Al snel kon SISSA dus een punt opschrijven.
Op de andere borden zag het er op dit moment ook niet geweldig uit. Frits stond solide maar had een grote ontwikkelingsachterstand, Roel zat te worstelen met zwart in het Kholmov Systeem van de Pirc, en Luka kwam met wit al snel in een lastig toreneindspel met een pion minder terecht nadat hij in de opening een fout maakte door zijn loper voor een paard te ruilen.
Eigenlijk hadden alleen Jouke en Nico al snel een voordeeltje te pakken in de opening. Nico was op bord 7 met wit ongenaakbaar, en keek al binnen tien zetten tegen een voordeel aan. Langzamerhand verdwenen er steeds meer zwarte pionnen van het bord, en al snel stond het 1-1. Ook Jouke speelde op bord 4 een goede partij; in een erg concrete variant Scandinavisch won hij een pion in de opening. Dit begon met 7..Lxf3 in deze stelling:
Toch was het lastig om dit voordeel om te zetten in een punt, gedeeltelijk omdat wit erg solide bleef, en ook omdat Jouke in zware tijdsnood terechtkwam. Hij nam het zekere voor het onzekere en bood rond zet 40 aan om het punt te delen, wat zijn tegenstander gezien de stelling op dat moment ook accepteerde.
In de tussentijd verslechterde Luka’s stelling naar een toreneindspel waarin zijn tegenstander twee pionnen had en hij geen. Luka vocht nog even door maar dat mocht niet baten.
Jim had inmiddels een gelijke stelling naar zich toe getrokken met zwart, en kwam in een eindspel terecht waar wit erg veel zwakke pionnen moet verdedigen. Objectief beter voor zwart, maar je moet het nog wel converteren naar een punt. Dat doet Jim door in deze stelling 40..Lb4! te spelen.
Ook bij Frits was het tij opeens gekeerd. Na zwaar onder druk te hebben gestaan in de opening kreeg hij het voor elkaar om te rokeren. Wit probeerde tevergeefs nog de koning aan te vallen met f4 en g4, maar op de damesvleugel was zwart sneller. Wit probeert deze pionnenstorm te stoppen met 24.a4?, maar verliest hier een kwaliteit na 24..Lb4. Wat wit hier had moeten doen volgens de computer is eerst 24.Lxf6 spelen, waardoor er na 24..Lxf6 wél a4 gespeeld kan worden.
Ondanks het verlies van de kwaliteit maakte Maarten het Frits nog wel even moeilijk door toch de stelling te openen op de koningsvleugel, maar Frits verdedigde goed en won zelfs nog een pion, waarna wit implodeerde.
Met een stand van 3,5 – 2,5 in ons voordeel waren alleen Roel en ik nog bezig, en op dit moment keken we allebei tegen verlies aan. Roel stond met zwart in een verloren paard-en-toreneindspel, waarbij hij twee pionnen minder had. Ik kwam niet verkeerd uit de opening (het tweepaardenspel in het Italiaans), maar na een onhandige ruil kwam ik al snel in de problemen. Een beetje wanhopig probeerde ik de stelling open te breken en met mijn dame en paard te infiltreren, waarna we in deze stelling terechtwkamen, waar zwart 36..Le6 speelt:
Dit is geen slechte zet, maar een beter alternatief naar mijn mening was 36..Txc8. Gezien de situatie rondom mijn koning is het materiaalverschil totaal onbelangrijk, en na 36..Txc8 Dxc8 37. De6 is de dameruil onvermijdelijk. Het is duidelijk dat dan het loperpaar veel beter is dan mijn torens die verlamd op de 1e rij de pionnen proberen tegen te houden.
Het nadeel van 36..Le6 is dat ik nu 37.De8+ tot mijn beschikking heb. Hier heeft zwart maar twee goede antwoorden op: 37..Kg7 of Kh7. In beide gevallen heb ik nog een schaak over met 38.De7+, maar na 38..Tf7 is het dan toch echt over en uit. In plaats daarvan speelt mijn tegenstander—die, ter zijn verdediging, wel de hele partij al in extreme tijdnood zat—37..Lf7??
Mijn tegenstander was begrijpelijkerwijs erg gefrustreerd na deze fout, en ondanks dat de stelling nog best lastig is vanwege zwarts gevaarlijke d-, e- en f-pionnen is een extra dame te veel, en kon ik zonder problemen—en met de hulp van de extra 30 minuten die ik er na zet 40 bij kreeg—zwarts gevaar afstoppen. 4,5 – 2,5 dus.
Roel moest helaas kort hierna opgeven, waarmee zijn ongeslagen streak van meer dan drie jaar (zijn laatste verlies in KNSB-verband dateert van 7 maart 2020, echt waar!) toch eindelijk tot zijn einde komt. Dit mocht de pret niet drukken (Roel was zelfs een beetje opgelucht geloof ik) en de overwinning werd met een paar teamgenoten nog gevierd bij de Mexicaan.
Waar we als net gepromoveerd team misschien voor het seizoen een beetje bang waren om weer terug te degraderen naar de vijfde klasse, kijken we nu vanaf onze derde plek naar boven. En we kijken natuurlijk naar ons “grote broertje” GC4, waarop we elke wedstrijd toch weer een stukje verder uitlopen 😉
Geef een reactie
Je moet ingelogd zijn op om een reactie te plaatsen.