GC5 vecht tegen de koploper

Groningen ligt voor sommigen ver weg. Zeker ook voor de schakers uit Winterwijk, die 2 uur moesten rijden voordat ze met ons de strijd konden aangaan.
Het team uit Gelderland was wel wat gehavend. Niet al te zeer door de lange reis, maar omdat niet de sterkste formatie kon worden opgesteld. De captain paste daarom de gebruikelijke truc toe. Je zet een wat mindere speler op één van de hoogste borden, zodat de overige spelers iets zwakkere tegenstanders krijgen.
Wij hadden -dit maal- wel -vrijwel- een opstelling volgens rating.
Annelies had op bord twee de ‘zwakke’ tegenstander. Deze geofferde speler maakte er nog enigszins een gevecht van, maar moest in Annelies toch de meerdere herkennen. Jaap Ham speelde met zwart weer z’n ijzersterke verdediging en haalde een remise-punt binnen. Ondertussen wist hij ook nog enige foto’s te schieten. Wim en Remy haalden beiden een heel punt tegen hun relatief zwakke tegenstanders. Henk op bord 1 had een tegenstander die qua rating echt een stukje zwaarder was, maar die het tegen Henk toch niet aan durfde het gevecht af te maken; dit werd dus remise. En dan de laatste drie borden, Alex, Menno-Peter en Broer. Menno-Peter verloor, maar hoe dat ging weet ik niet. En ikzelf. Meer dan 300 ratingpunten minder dan m’n tegenstander. Het ging lekker, heel lekker. Maar juist als je de hoop krijgt dat je dat halfje voor de overwinning van het team wel binnen kunt slepen, dan gaat het mis. De tegenstander trakteerde me op een afruilsituatie waar ik lang over moest nadenken. M’n conclusie bleek de juiste, de afruil was niet voordelig. Maar dit nadenken inclusief het vinden van een andere zet kostte me wel twintig minuten. Ik begon te gehaast te spelen, en een paar zetten later was daar het ongelukje, dat in de volgende 10 zetten niet meer te herstellen was.
Alex vocht het langst door, maar met een toren en een pion tegen een toren met drie pionnen was het toch een onmogelijke opgave om nog een halfje te scoren. Het resultaat: remise tegen de koploper van onze poule.