In de eerste wedstrijd van het seizoen liep GC4 een blauw oog op in het treffen met en in Hoogeveen. Waar wij bovendien werden versterkt met Michiel Boekschoten en Mark Kruit, daar trad de thuisclub aan met drie zwakkere invallers.
Hoe dit dan mis kon gaan? Tja. Om te beginnen deugde de opstelling niet. Voor de grap had teamleider Fons Robert op bord 8 gezet. Ons enige punt, bleek later. Maar we hadden hem bovenin nodig. En verder ging ook op de borden en en ander niet helemaal naar wens.
Taco had het op bord twee lastig tegen Marten Berghuis. Niet gek, een sterke speler die lang boven de 2000 zat. Een siciliaan met snel g4, g5 zette zwart onder druk. Met een paard op d5 vergrootte Berghuis de druk, en helaas vond Taco geen sluitende verdediging of genoeg tegenspel.
Michiel zat op drie tegenover Willem Boontje. De concentratie bleek in de loop van de middag tekort te schieten helaas, wat het vinden van goede zetten sterk bemoeilijkte. Een tweede nul.
Aan vier keek Peter aan tegen een klein ratingoverwicht van Davin Mostert, maar belangrijker, tegen een ingewikkelde stelling die niet in zijn voordeel was. Een kwaliteit werd ingeleverd, maar de druk werd niet verlicht. Een desperado werd eenvoudig weerlegd tenslotte.
Op bord vijf speelde Wim tegen Elez Limani, een lastige tegenstander weet ik uit eigen ervaring. Ik heb het begin van een middenspel nog gezien, maar geen idee hoe het remise werd.
Mark speelde met zwart in een mum van tijd naar een eindspel toe, waarin hij zelf een ontwikkelingsvoorsprong had, maar ook een matige structuur. Dit laatste woog zwaarder, en tegenstander Bert Janmaat leek fier en rechtstreeks op een vol punt af te gaan. Gelukkig rechtte Mark nog eens de rug, en keepte een onhoudbaar eindspel naar een halfje.
Russell zat aan zeven tegenover Stephan Broertjes. Een goede opening werd gevolgd door een heerlijke stelling. Helaas vond Russell geen directe winst, en liet hij zijn stelling verwateren. Een remiseaanbod werd in tijdnood geaccepteerd.
Op bord 8 dus Robert, tegen Theo Witkamp. Het duurde verdraaid lang, maar uiteindelijk kwam er dat foutje waarop je mag rekenen met zo’n driehonderd punten meer.
En dan Govert, op 1 tegen Marc Snuverink. Een Budapester werd het, waar wit steeds op een voordeeltje kon bogen. Tactische verwikkelingen sloegen net niet door. Op goede zetten bleek zwart er vaak nog eentje te hebben die de boel bij elkaar hield. Tenslotte bleek een eindspelletje met een pion meer de laatste kans. Dit lukte allemaal niet, zeker nadat zwart kon afwikkelen naar een theoretische remise. Die speelde Govert nog even door, ok, iets te lang, toegegeven. Een foutieve remiseclaim bracht nog wat leven in de brouwerij, maar dat was dat. Met kale koningen werden na zessen uiteindelijk de handen geschud, en stond de 5-3 op het scorebord.
Een teleurstelling.
Een gezellige maaltijd, gezamenlijk genoten met onze tegenstanders, verzachtte de pijn alvast iets.
Volgende stop: GC4 tegen GC5, komt dat zien!
18 september 2023
“Voor de grap had teamleider Fons Robert op bord 8 gezet.”
Dat was niet voor de grap maar op eigen verzoek van Robert. Ik citeer uit zijn mail: “Bord 8 heeft altijd een enorme aantrekkingskracht op mij. Verder help ik mensen graag die met wit willen spelen.”
Dus jullie hebben liever dat ik bordvoorkeur niet meer honoreer?
Maar toch dank voor je verslag, Govert, en gefeliciteerd met je verjaardag!