Op zaterdag 25 november mocht GC3 het in de vierde ronde van de KNSB-competitie opnemen tegen Sissa 1. Nu was dit op papier een uitwedstrijd, maar het voelde als een thuiswedstrijd, aangezien Sissa net als wij de competitiewedstrijden in het Denksportcentrum speelt. Best fijn dat soort uitwedstrijden, als je het vergelijkt met uit naar Deventer om maar iets te noemen. De wedstrijd werd gespeeld in de bovenzaal, waar ook twee andere teams van Sissa aanwezig waren. De Sissanen hadden om hun moverende redenen echter besloten om voor de drie wedstrijden slechts de achterste helft van de speelzaal te gebruiken, waardoor de tafels zo dicht op elkaar stonden, dat erachter langs lopen praktisch niet te doen was. Even een rondje langs de borden maken zat er dus niet in. Mede daardoor, en ook doordat ik mijn handen vol had aan mijn eigen partij, heb ik van de andere partijen maar weinig meegekregen. Eigenlijk is dit dus niet het ideale moment om een verslag te schrijven, maar aangezien GC1, GC2, GC4, GC5 en GC6 allemaal keurig een verslag hebben ingezonden, vond ik dat wij niet achter mochten blijven deze keer. Soms moet men roeien met de riemen die men heeft. Voordat de wedstrijd kon beginnen moest er nog een probleempje worden opgelost. Op bord 7 mocht Philippe de witte stukken hanteren. Dit prettige vooruitzicht werd echter enigszins getemperd door het feit dat aan zijn kant van het bord ongeveer de helft van de pionnen en stukken bleek te ontbreken. Vervangende stukken waren in de speelzaal niet te vinden. Uiteindelijk wisten de Sissanen na een verwoede zoektocht elders in het gebouw gelukkig toch nog ergens een doos met schaakstukken vandaan te halen, waardoor de wedstrijd met enige vertraging alsnog van start kon gaan. Dan de wedstrijd zelf. Een bloedeloze strijd werd het zeker niet. Slechts 1 partij eindigde in remise. Philippe had zich geenszins van de wijs laten brengen door het hiervoor genoemde incident met de schaakstukken. Reeds in het middenspel sloeg hij toe en wist zijn tegenstander tot opgave te dwingen. Ewout verloor. Hij had ergens een stuk weggegeven. Kaj en Nanne wonnen ook. Hoe heb ik niet gezien. Rudolf verloor op bord 2 tegen de gedeeld sterkste speler van Sissa. Peter op bord 1 kwam uiteindelijk in een remise eindspel terecht, dat dan ook in een puntendeling eindigde, maar hij vond dat hij eerder in de partij had moeten winnen. Als laatste was Xander nog bezig. Hij had een eindspel op het bord dat mij op het eerste gezicht moeilijk te winnen leek, maar toch slaagde hij daarin met verve. Tenslotte de partij waarvan ik het meeste heb meegekregen. Ik speelde deze keer op bord 8, maar als ik al een makkelijke avond had verwacht, kwam ik bedrogen uit. Mijn tegenstander speelde in de opening en het vroege middenspel erg goed en na een loperruil kwam mijn ene toren nogal onhandig op a7 te staan en werd de andere toren op e8 kwetsbaar. Mijn tegenstander vatte kordaat de koe bij de horens en offerde een pion voor een gevaarlijke aanval. Het kritieke moment ontstond op de 22ste zet. Zie de diagramstelling met wit aan zet.
Diagram 1
Zwart staat weliswaar een pion voor, maar de coördinatie tussen zijn stukken is ver te zoeken en donkere wolken pakken zich samen boven zijn stelling. De computer toont aan dat wit hier op fraaie wijze had kunnen winnen met 22. Nf6+!! gxf6 23. Rxe8+ Qxe8 24. Qxh6. Zwart staat een stuk voor, maar zijn koningsstelling ligt aan gruzelementen en zijn paard en toren staan hopeloos buitenspel, waardoor het eerder voelt alsof hij een toren achter staat. Wits aanval is doorslaggevend. Op bijvoorbeeld 24…Ra8 is de rook lift 25. Rd5 gevolgd door Rh5 of 25. Rd3 gevolgd door Rg3 beslissend en na andere zetten is de achterste rij te zwak.
In plaats daarvan zag wit een andere truc.
22. Qd5?
Leuk bedacht, want de dame kan niet geslagen worden vanwege 23. Nf6+. Maar schaken is geen dammen en dus volgde
22…Raa8!
Zwart heeft zijn stelling gerepareerd en opeens is de compensatie voor de pion niet zo duidelijk meer en moet wit vechten voor remise. De beste zet was nu 23. Qxc6 bxc6. Zwart staat een pion voor, maar met drie zulke zwakke pionnen is het moeilijk te geloven dat zwart hier winstkansen heeft. Maar wanneer je eerst gewonnen staat en dan slechter, is het vaak moeilijk om objectief te blijven en dus hield wit hier de dames op het bord in de hoop op een aanval die er niet langer is.
23. Qxb3?! Rxe4 24. Rxe4 Qxe4
Zwart heeft zijn extra pion geconsolideerd, want op 25. Rd7 volgt 25…Rf8 en de c-pion is taboe. Toch was dit beter dan wat wit nu speelde.
25. Qd5?
Wit biedt opnieuw een dameruil aan, maar nu onder veel minder gunstige voorwaarden. Naar mijn mening een vreemde zet. Waarom vrijwillig een zeer onprettig toreneindspel aangaan? Met de dames op het bord blijft het toch altijd een beetje tricky. Nu kan zwart voluit op winst spelen, zonder enig risico op verlies. Altijd een prettig vooruitzicht dus ik hoefde mij niet lang te bedenken.
25…Qxd5 26. Rxd5 Kf8
Binnen enkele zetten is de stelling dramatisch omgeslagen van een verloren middenspel naar een waarschijnlijk gewonnen toreneindspel met een extra pion. Volgens Tartakower zijn alle toreneindspelen remise, maar wie weleens de partijen van Rubinstein heeft bekeken weet wel beter. Voor mijn gevoel ging het eindspel verder van een leien dakje en ik zou dan ook kunnen volstaan met de opmerking dat ik erin slaagde mijn extra pion te verzilveren, ware het niet dat het siliconen monster onverbiddelijk aantoont dat wit toch nog een kans op de remise heeft gemist.
Zie de volgende diagramstelling met wit aan zet.
Diagram 2
Wit had hier remise kunnen maken met een slimme manoeuvre die ik totaal niet had gezien. 46. Rc5! f6 47. Rc7! De zwarte koning zit nu opgesloten. De enige manier om zich te bevrijden is met …f5, maar dat biedt geen soelaas, omdat de g-pion dan te kwetsbaar wordt.
46. Rc7? Kg7! 47. Rc5 f6 48. Rc7+ Kf8
Nu is het uit. De zwarte monarch, ontsnapt aan zijn kooi, begon aan een lange, maar onstuitbare opmars naar de damevleugel. Na 63 zetten vond wit het welletjes. J.H. Donner zou hier wellicht een ode aan de b-pion hebben gebracht, maar dat zal ik u besparen.
De eindstand kwam daarmee op een ruime 5,5 – 2,5 overwinning. Met twee gelijke spelen en een nederlaag in de eerste drie ronden staan we daarmee keurig in de middenmoot op de vijfde plaats. In de wetenschap dat we de meeste sterke teams al hebben gehad en de twee zwakste teams nog moeten komen, kunnen we voorlopig naar boven kijken. Altijd een goed uitgangspunt in een seizoen waarin een versterkte degradatieregeling geldt.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.