GC3 tegen de Paardensprong voor de NOSBO

Eindelijk hadden we dan onze eerste externe wedstrijd van het seizoen: uit tegen de paardensprong. De jeugdclub bleek toch ook nog wat oudere knarren te hebben, maar, hoewel we een jeugdlid in onze gelederen hadden, overtrof de gemiddelde leeftijd van ons team die van de tegenstanders ruimschoots. Broer had mij gevraagd de honneurs van teamleider voor hem waar te nemen. Geen probleem met zo’n gewillig team.
Remy was het eerste klaar en hij gaf ons een veilig gevoel. Het was een gelijkopgaande partij, waarin de torens een belangrijke rol speelden. Remy wist wat aangenamer de stelling van de tegenstander, Johan Jorritsma, binnen te dringen. Het leverde hem meer pionnen op dan de opponent wat hij kundig naar winst schoof.
Op het eerste bord zat Jaap. Hij had een prettige stelling die op vele manieren mogelijkheden bood. Natuurlijk komen er dan op het bord allerlei dreigingen waar Jaap een kundig antwoord op wist te vinden. Martijn Hardeman, een oud Groningen-lid, wist op het eind toch met een truc te ontsnappen: eeuwig schaak.
Mijn eigen partij tegen Jan Baptist stond de gehele partij stijf van de spanning, of althans ik liep rood aan van de problemen die me op het bord werden voorgeschoteld. Ik moest iedere keer de goede verdediging vinden en dat lukte me vrij aardig totdat ik dacht de spanning op te kunnen lossen door een van de aanvallende stukken te ruilen. Helaas, een zet overzien en mijn stelling stortte in.
Dat was weer gelijk en alleen Wyona was nog aan het spelen tegen Sake Jan de Boer. Bloedstollend! Het ging heel lang gelijk op, totdat Wyona een pion verloor en later nog een. Je geeft er niets meer voor zeker als de vrijpion gaat oprukken. Wyona vol in de verdediging. Iedere keer wist ze weer iets te vinden, ook in tijdnood, waardoor de strop niet aangehaald kon worden. Ik had me al met de nederlaag, ook als team verzoend. Niet te best van een teamleider. Ik draai me even om en de handen worden geschut, er vast van overtuigd dat Wyona zich had overgegeven. Mooi niet. Sake Jan zag het niet meer zitten en heeft remise voorgesteld wat uiteraard gretig aanvaard werd. Wyona krijg te er niet zomaar onder.