Vorige week speelde GCv1 een voor de neutrale toeschouwer geweldige wedstrijd tegen het viertal van Assen. Ingefluisterd door onze Nosbo-voorzitter koos Assen voor een ‘opstelling op alfabet’, waardoor plots Haan op 1 zat, Muller op 2, Os op 3 en Tromp op 4. Wij stelden daartegenover Jasper, Jan, Govert en Michiel op. Duidelijk was dat Michiel de zwaarste klus te wachten stond.
De partij van Govert heeft alweer even in de etalage gestaan als partij van de week: een heerlijke scandinaviër, waarin ontwikkelingsvoorsprong en tactisch rekenwerk uiteindelijk de doorslag gaf. Jan pakte het anders aan: gezond gaan staan, klaar voor een positionele strijd, maar dan pionnen aangeboden krijgen, accepteren, en eenmaal gewonnen staand de druk opvoeren naar de koning.
2-0, en Jasper had slechts zijn increment gebruikt om tegen GertJan Haan een gewonen stelling op het bord te krijgen. Kwaliteitswinst was gegarandeerd, en bovendien had GertJan nog maar 1 minuut over, plus die 30 tellen per zet. Een gerekend puntje dus. Michiel stond misschien beter, daarna lastig tegen Pieter, maar nog niets beslissends. Wel heeft hij lichte problemen met de tijd.
Ondertussen is Jasper gaan denken, en heeft hij de kwaliteit gelaten. Blijkbaar zijn de nu ontstane complicaties nog beter? In de moeilijke stelling moet Haan steeds de beste zet vinden, soms de enige, met weinig tijd op zijn klok.
Dan staat bij Michiel plots de volgende stelling op het bord:
In stilte schreeuw ik Ta3, want hoe gaat zwart in godsnaam verder als zijn paard niet kan ingrijpen? Na enige enge momenten pakt Michiel zijn toren en laat hem los op a2: terugofferen op die pionnen, en dan het eindspel keepen, hmm. De analysehulp kwam nog met Pxe5, en wit houdt alles bij elkaar en wint. Dat Michiel hiervoor te weinig oog had neem ik hem niet kwalijk: wie speelt dit met nog een minuut op de klok foutloos naar huis?
Helaas blijkt het paard en pionneneindspel kansloos voor Michiel. Een mooie partij, met wisselende kansen, 2-1.
Ondertussen heeft het denkwerk van Jasper zorgelijke trekjes gekregen. Vrolijk doet GertJan nu zijn zetten, waar Jasper (inmiddels met een kwaliteit meer, maar met pionnen achter) wanhopig zoekt naar wegen naar winst. De toeschouwers weten het nu ook niet meer, het grenzeloos vertrouwen in onze eerstebordspeler wedijvert met het eigen stellingsoordeel: wie zou er niet voor wit kiezen in deze stelling…
Een akelig paardvorkje doet uiteindelijk Jasper de das om, in een op het oog niet meer houdbaar eindspel. Nooit meer zal Jasper zijn υβρισ een winnende kwaliteit doen versmaden.
Zo werd het 2 – 2, een uitslag waarmee vooral Assen tevreden bleek. Na een slopende analyse van verschillende partijen, en een aardig om-en-om-zetten-potje-schaken, waarin Michiel iets te vaak naar links of rechts moest kijken (wat doetie nu?) moesten we iets te laat het denksportcentrum verlaten.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.