GC 2 – Max Euwe 3

Zaterdag 17 december 2016 was alweer de 5e ronde van de KNSB competitie. De derde thuiswedstrijd en zoals eigenlijk altijd heerste er weer een gezellige drukte. We speelden tegen het 3e team van Max Euwe. Een op papier mindere tegenstander, maar juist in zulke wedstrijden is het oppassen geblazen. En we waren na onze uitglijder tegen Aseen gewaarschuwd. Bovendien moet je met dit soort teams altijd maar afwachten met welke spelers ze komen opdraven. Fons draaide deze middag uit, maar hij was wel aanwezig voor de moral support. En dat bleek ook hard nodig deze middag, want het zou zeker geen a b c tje worden. Het eerste klaar was Christofoor. Hij had wit tegen, ja daar is het cliche weer, een op papier mindere tegenstander. En Christofoor met wit staat vaak garant voor flitsend aanvalsspel. En die intenties waren er ook duidelijk. Maar hij had zijn dag duidelijk niet, want in een wat ongebruikelijke opening zag hij de ene na de andere combi over het hoofd. Hierdoor onzeker geworden bood hij na 15 zetten remise aan, hetgeen werd aangenomen.
1.e4 d6 2.d4 Pd7 3.Pc3 Pgf6 4.Pf3 e5 5.Lc4 Le7 6.De2 c6 7.Pg5 O-O 8.Le3 b5 9.dxe5 Pxe5 10.Lb3 Pfg4 11.h4 Pxe3 12.Dxe3 a5 13.a4 Ld7 14.f4 Lc4 15.De2 1/2-1/2 Zijn tegenstander vond na de partij dat hij beter stond en dat hij van plan was hier Pxb2 te spelen, maar voor de zekerheid toch maar remise had aangenomen, waarop Christofoor met het gevoel bleef zitten echt alles fout te hebben gedaan. Er hadden nog een aantal prachtige varianten op het bord kunnen komen.

Op 15…pxb2 volgt hier: 16. Dh5 h6 17. Dg6!! Beter zou zijn geweest: 15…Db6 16. axb5 pxb2 17. bc6 lxc6 18. Dh5 De3+ 19. Kf1 Dxf4+ 20. Ke2 lxg5 21. hg5 lxe4 22. taf1 De5 23. lxf7+ Kh8 24. pxe4 Dxe4+ 25. Kf2 Dxc2+ 26. Kg3 (17. Dh5 De3+ 18. Kf1 Dxf4+ 19. Kf1 h6 20. Dg6 lxg5 21. hg5 pc4 22. lxc4 le6) 15…h6 16. 0-0-0 hxg5 17. ab5 cb5 (beter 17. gf4) 18. lxc4 bxc4 19. hxg5 g6 20. g4 Kg7 21. th7+

Ook Peter Hendriks kwam niet verder dan remise. Van deze partij heb ik niet heel veel meegekregen, evenals de partij van Rudolf, die echter wel won. Een kleine voorsprong derhalve. Op alle andere borden gecompliceerde stellingen. Adrian had het lastig tegen Hans Plasman, Joop stond wat minder en ook Alef had geen voordeel behaald. Peter Hulshof stond goed en ook ikzelf had een kansrijke stelling. Toch wel goede perspectieven. Joop kwam echter steeds moeilijker te staan. Zijn tegenstander had in een eindspel met toren en paard tegen toren en loper van Joop meer activiteit en dit bleek uiteindelijk beslissend. En bij Alef verdwaalde er een wit paard van hem op A1, vaak geen al te actief veld. In een lastige stelling met Dame en twee lichte stukken voor beiden had dit echter nog niet beslissend hoeven te zijn. Zijn tegenstander anticipeerde hierop en begon onmiddellijk een aanval op de koningsvleugel. Het paard kreeg niet meer de gelegenheid om op te draven. Na een eeuwig schaak gemist te hebben had zijn tegenstander opeens een prachtige koningszet in petto en toen bleek de aanval beslissend. Opeens een achterstand dus. Gelukkig was Peter Hulshof aan de winnende hand. Hij won in het middenspel een stuk. Zijn tegenstander had nog twee lastige vrijpionnen, maar ook deze hobbel werd door Peter genomen en hij voerde de partij bekwaam naar winst. Prima partij, Peter! En het geluk was plots aan onze zijde. Adrian was een pion achter gekomen, maar blijkt dit seizoen uit zeer taai hout gesneden. In een buitengewoon moeilijke stelling zag zijn tegenstander in opkomende tijdnood een combinatie over het hoofd, die hij een zet eerder nog wel had gezien. Stukverlies was het resultaat en met vaste hand dirigeerde Adrian zijn paarden naar voren. Topscore 2 met 5 uit 5! En dan mijn eigen partij. In een Benoni kwam ik prima uit de opening. Mijn tegenstander dwong mij tot stukoffer, maar hier kreeg ik drie pionnen voor terug en een toren op de tweede rij. Ik zag allerlei mooie varianten, maar koos helaas de verkeerde. I.p.v. in vloeiende stijl te winnen belandde ik in een moeilijke stelling.

1. d4 Pf6 2. c4 c5 3. d5 d6 4. Pc3 g6 5. e4 Lg7 6. Pf3 Lg4 7. Le2 Lxf3 8. Lxf3 0-0 9. 0-0 Pbd7 10. Lf4 a6 11. g4 Tb8 12. De2 Pe8 13. Lg3 Pc7 14. a4 Pe5 15. Lg2 Dd7 16. h3 b5 17. ab5 ab5 18. cb5 Pxb5 19. f4 Pd4 20. Da6 Pxg4 21. hg4 Dxg4 22. Kg2 Txb2 23. Dd3

Vanuit de diagramstelling kan volgen: 23….Dh5+ 24. Kg1 Tc2 25. Le1 Txc3 26. Lxc3 Pe2+ 27. Kf2 Lxc3 (28. Dxe2 Ld4+ 29. Ke1 Lxa1 30. Dxh5 gxh5) 28. Tab1 Ld4+ 29. Ke1 Pg1 30. Dc2 (30. Lf3 Dh4+ 31. Kd1 Ph3)e6 31 de6 fe6 32. Tb3 Ta8 33. Tb1 Ta3
Of 23….Dh5+ 24. Kg1 Tc2 25. Tfc1 Txc3 26. Txc3 Pe2+ 27. Kf1 Lxc3 28. Tb1 Dg4 29. Dxe2 Dxg3

In plaats van de dame naar h5 te spelen, speelde ik een pion naar h5 en kwam in een zeer bedenkelijke stelling terecht. Mijn tegenstander kreeg de gelegenheid mijn actieve toren en paard te ruilen en op de 28e zet stond ik voor de keus om een lastig eindspel te spelen wat misschien remise te houden was, of de stelling gecompliceerd houden en nog meer materiaal te offeren voor dubieuze dreigingen. Ik koos, mede doordat mijn opponent zeer krap in zijn bedenktijd zat, voor de laatste optie. Ik kwam een toren achter, maar mijn tegenstander retourneerde een kwal om de stelling te versimpelen. Even later nog een dameruil, wat resulteerde in een eindspel; loper + 2 pionnen tegen 6 pionnen. Dit bleek teveel voor de arme loper, die de snelheid van de pionnen niet meer kon bijhouden. Een Lucky Win, na een moedig besluit. Zodoende wonnen we met 5-3, maar het had evengoed andersom kunnen zijn. Zo zie je maar weer dat er op papier geen wedstrijden worden gewonnen. Met dit gegeven in ons achterhoofd reizen we de volgende keer naar Leeuwarden, om het op te nemen tegen nummer laatst; Philidor, bij winst volgt daarna de kapioenskraker in eigen huis tegen koploper Sissa. Op papier een onneembare veste, maar je ziet vaak in de sport dat met moed, concentratie en vastberadenheid alles mogelijk is. Ik heb in ieder geval wel zin in zo’n apotheose!