‘Gauw vergeten’ -originele versie-
De externe Nosbo-competitie komt in de laatste fase. Gisteravond speelden ze, Lewenborg 1, met een enigszins verzwakt team tegen de Groninger Combinatie 2, in rating 1861-1946 gemiddeld. Als laatste tegenstander staat voor Lewenborg op 7 mei nog Sissa 1 op het programma, wij mogen naar Hoogeveen. Ramon Middeljans en Roy Bons moesten voor gisteravond afzeggen. Invallers waren Valentin Bajrami, die zijn debuut maakte in hun team en voor de tweede keer Albert Prins.
Een strijd om de koppositie is in deze 2e fase een illusie voor GC2, en al helemaal voor Lewenborg. We zouden misschien alleen een kansje gemaakt hebben als we telkens met onze sterkste spelers zouden zijn opgekomen. We kunnen kort en bondig zijn dit keer. Gisteravond speelden ze hun slechtste wedstrijd van het seizoen. Na een kleine 5 minuten (!) hadden ze al het eerste ‘bedrijfsongeval’, en wij een eerste punt.
Bordsgewijs kwamen de uitslagen ongeveer als volgt binnen:
Bord 6: Taco van der Poel – Valentin Bajrami 1-0
Valentin (zwart) zou zich ongetwijfeld een ander debuut hebben voorgesteld. Zo wint hij in de interne competitie van Jan Wiebe van Veen met mooi spel en Jan Wiebe wint afgelopen dinsdag op mooie wijze van 1e bordspeler Bruno Jelic. Het zegt iets over de kracht en potentie van Valentin en natuurlijk ook Jan Wiebe. Na een e4 – Pc6 opening werd Valentin na acht zetten mat gezet. ‘Gauw vergeten’ is een motto. Goed gedaan Taco het onze.
Bord 1: Adrian Clemens – Bruno Jelic ½-½
Adrian voelde zich niet kiplekker en accepteerde na een gelijk opgaande opening met zwart al snel remise.
Bord 8: Mathijs Huiskes – Boudewijn Hoogeboom 1-0
Boudewijn speelde met zwart een mooie partij, voor de toeschouwers dan. Nog mooier deed zijn tegenstander het. Boudewijn aarzelde namelijk te lang om zijn koning in veiligheid te brengen. Mathijs aarzelde niet, want hij sloeg schitterend toe. De dame werd opgeofferd tegen wat lichte stukken en als resterend extraatje werd Boudewijns koning in het centrum vastgesnoerd. Het oogde goed voor wit allemaal halverwege de partij. Of Boudewijn met zijn dame en torens hierna nog een betere verdediging hebben gemist, kan ik jammer genoeg niet zeggen. Boudewijn delfde het onderspit.
Bord 2: Govert Pellikaan – Klaas Dijkhuizen 1-0
Tegen Govert moet Klaas wat historie goedmaken. Telkens gaat Govert er met de winst vandoor, ook nadat hij soms al verloren stond. In een ver verleden en in Klaas’ langste en mooiste koningsmarspartij ooit (van lijn 8 naar 2, vrijwel aan één stuk door marcherend, en daarna naar het centrum) met theoretisch winnend spel ging de partij in tijdnood alsnog verloren. Alsof een kunstwerk, na nagenoeg voltooiing, in brand werd gestoken. Verschrikkelijk gevoel.
Gisteravond kwam Klaas met zwart tegen de Prins-variant van het London systeem met fianchetto (zwart), aanval van wit met Lh6-Dd2, lange (wit) en korte rokade moeilijk te staan, maar met massief, flexibel en speelbaar spel. Ogenschijnlijk was het weer moeilijker dan het leek, aldus Stockfish. En ook tijdrovend. Er waren voor zwart genoeg kansen in het middenspel voor beter tegenspel. Dat is echter ‘achteraf de koe in de kont kijken’. De zet f7-f5 (Jonas, dank voor deze suggestie!) leek redding te bieden tijdens de partij. Op het moment, dat ze gespeeld kon worden, liet Klaas dat achterwege. Een kostbare fout. Telkens deed zwart in het vervolg in het middenspel even een zwakkere zet en dat werd genadeloos uitgebuit door Govert. Met nog twee seconden op de klok gaf Klaas in totaal verloren stelling op. Alweer een verschrikkelijk gevoel.
Bord 7: Henk Bosveld – Albert Prins ½-½
De heer Prins (over deze geuzennaam, en ook het ongebruikelijke opknappen, volgde een corrigerende tik op Alberts blog, aanbevolen!) werd dus ook weer opgetrommeld. De enige speler met een titel bij hun club. De uitvinder van de remise wordt hij wel eens gekscherend genoemd. Feit is, dat hij nog altijd, bijna 80 jaar, degelijk en goed speelt. De theorie kent hij als geen ander, zelfs bij naam en variant. Samen met Albert speel ik al zo’n 15 jaar de d4-Lf4-Prins-variant. Ongekende combinaties kunnen er uit voortvloeien. Zeker als de zwartspeler in de opening wat tam speelt. Afkeurend – vanwege onze openingskeuze – aangekeken door menig topspeler in de vorige eeuw, maar sinds Magnus Carlsen deze opening ook op het menu heeft gezet, zijn onze namen in ere hersteld en wordt over een standbeeld nagedacht.
U raadt het al. Albert speelde met wit natuurlijk deze opening. Hij krijgt tijdelijk goed spel, maar de stelling wordt na ruil gelijk en iets minder goed, aldus Albert. Onderling wordt, bijna vanzelfsprekend, toch even wat later remise overeen gekomen. Het staat inmiddels 4-1.
Bord 5: Robert Leenes – Douwe Pol 1-0
Douwes (wit) partij heb ik niet kunnen volgen. Wel zag ik ergens in het middenspel een stuk meer bij de tegenstander zonder al te veel compensatie voor wit. Vermoedelijk gaf dit toen al de doorslag. 5-1.
Bord 4: Robert de Boer – Jan Wiebe van Veen 0-1
Jan Wiebe heeft een topweek achter de rug. Nu won hij weer van een op papier veel sterkere tegenstander. De laatste zat er na afloop beduusd bij, een toren geef je niet voor de lol weg nietwaar. Jammer, want Robert stond natuurlijk prima. Jan Wiebe redt de eer van hun club met deze winst.
Bord 3: Edwin Zuiderweg – Ton van Ingen ½-½
Onafhankelijk van de heer Prins en mij heeft nieuw lid van Lewenborg, Ton van Ingen, ook onze bovengenoemde en bijna vaste witopening op de agenda gezet. Klaas noemt het de Colle met Lf4, ik noem het de Prins-variant van het London. Ton speelt deze met durf, risico’s, offers en energie. Edwin speelde energiek tegen. Dat is gewoon de beste methode van zwart om de zaak in evenwicht te houden. Dit keer koos Ton voor afruil van zijn d-pion op c5, maar vervolgens dreigt hij in een iets slechtere positionele stelling te komen. Hij kiest daarom voor een kansloos loperoffer op g6, legt de zwarte koningsstelling bloot en krijgt eerst drie pionnen als compensatie. Een winnende aanval zit er niet in voor wit. Edwin verovert zelfs een pionnetje terug. Met nu slechts twee pionnen tegen een stuk wordt door Ton het eindspel ingegaan. Hij lijkt het heel moeilijk te gaan krijgen om verlies te voorkomen. Maar, dik na elven komt hij de analysezaal binnen en meldt ons een remise. Een knappe remise in zo’n moeilijk eindspel met soms verraderlijke zetten.
Hiermee kwam de einduitslag op 5½ – 2½ voor de Groninger Combinatie. Het gevolg voor Lewenborg is plek 5 (van 6) op de ranglijst. Een wedstrijd om gauw te vergeten voor het merendeel van ons.
Geef een reactie
Je moet ingelogd zijn op om een reactie te plaatsen.