Soms moet je incasseren, en afgelopen zaterdag was zo’n dag.
De opstelling pakte zonder meer goed uit: Machteld op bord 2 tegen hun sterkste speler: Otto Rubingh. Overigens mooie potten, met voor onze jeugdspelers Daan en Loek eens een keer geen belachelijk ratingverschil.
Helaas pakten de onderste borden dit keer niet goed uit. Twee nullen, wat kan gebeuren, daar doen we niet moeilijk over, maar dan moet de rest wel op scherp staan. Henk stond op scherp, speelde Hemmes van het bord, maar zag mat in 2 over het hoofd in glad gewonnen stelling. Een klap in het gezicht, die net nu niet heel goed uitkomt. Gelukkig staat Mark uitstekend, hij wint later ook. En ook Ewout wint weer eens erg goed. Net als de hoop begint te gloren, steekt de realist Clarenburg de kop op: Je weet wat er gebeurt als ik win, toch? Hmmm.
Zelf heb ik op bord 1 een veelbelovende opening om zeep geholpen, en loop te verdedigen tegen een akelig aktief geworden zwartspeler. Hoewel hij soms een aardige zet over het hoofd ziet, is de stelling zo goed, dat ik er niet meer aan te pas kom: weggezet. De wedstrijd is dan eigenlijk al gespeeld. Machteld heeft misschien nog kleine kansjes, maar Fons moet vechten voor een halfje.
Dat lukt aan het einde van de middag, ondanks Fons’ soms wat pessimistische kijk op zijn eigen kansen. En ook Machteld speelt remise, maar niet nadat slechts twee koningen nog op het bord staan. Otto opgelucht, en Machteld misschien zelfs niet helemaal tevreden?
5 – 3 dus voor Sissa: zuur en bitter, maar helaas, en het is niet anders, deze middag niet meer dan terecht.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.