Een ingecalculeerd verlies…
Na een periode van anderhalf jaar mochten we eindelijk weer: een heuse KNSB-wedstrijd in ons eigen Denksportcentrum. En dan meteen tegen het loeisterke Paul Keres 1! Een team dat gewoon in de meesterklasse thuis hoort en daar ook al bijna was, ware het niet dat Corona roet in het eten gooide.
En dan komen we ook meteen bij het onderwerp Corona dat niet niet besproken kan worden. Het was voor schakers natuurlijk een vreemde tijd, waarin lang tijd niet OTB geschaakt kon worden, toen heel even wel (maar met allerlei vervelende voorzorgsmaatregelen), toen weer niet, en de laatste tijd voorzichtig steeds meer (al dan niet met mondkapje).
Al die tijd bleven er donkere wolken hangen boven het organiseren van schaakactiviteiten en er ging meer niet dan wel door. Nog steeds zijn er evenementen geannuleerd en is opnieuw onzekerheid ontstaan over de invloed die de nieuwste maatregel (Coronapas) zal hebben op het schaken.
In de maatschappij groeide de onvrede, en niet alleen bij ons schakers. Waar in het begin nog enige krediet ging naar Mark en Hugo, het was immers crisis, lijkt deze inmiddels helemaal opgedroogd. In anderhalf jaar tijd zijn er zoveel (medische) missers gemaakt dat het vertrouwen zo goed als weg is. Daarnaast, en dat is denk ik nog wel het meest schadelijk geweest, was de communicatie dusdanig slecht dat ik geen enkel moment het idee had dat ze het land achter zich probeerden te krijgen. De toon richting het volk was ronduit betuttelend en de persconferenties zijn meer een opsomming van ad hoc ingebrachte regeltjes dan een poging tot het delen van informatie en visie. Zelfs wanneer je het volstrekt eens was met de strekking van de maatregelen dan nog zou je je spontaan aansluiten bij onze nationale dansleraar en zijn volgelingen bij het zien van zoveel onkunde. Onbegrijpelijk dat onze hoogste politici, die toch ondersteund zullen worden door een scala van gedragswetenschappers, mediadeskundigen, etc., niet in staat zijn om op een geïnformeerde, begripvolle en gemeende wijze uitleg kunnen geven over de voor- en nadelen van de maatregelen en zo de rest van het land achter zich te krijgen.
Aan de andere kant, is dit niet een uitvergroting van hetgeen al jaren gaande is in dit land en nu des te meer duidelijk maakt hoe zeer wij verdeeld raken in verschillende kampen? Of het nu over de gaswinning gaat, de stikstofcrisis, het plaatsen van windmolens, de vluchtelingencrisis of Zwarte Piet, zodra iemand er ook maar iets op achteruit dreigt te gaan zijn de protesten niet van de lucht en worden de loopgraven subiet ingenomen. Dit wordt nog eens versterkt door de sociale media, waarop demagogen en haatzaaiers een mooi platform hebben gevonden om op afstand hun beschadigende meningen te spuien. Met een democratie heeft het allemaal niet veel meer te maken, is het immers niet zo dat in een ware democratie rekening met elkaar wordt gehouden en juist de minderheden zich enigszins bechermd kunnen voelen? Of, zoals Rutger Bregman aangeeft in zijn boek “De meeste mensen deugen”, mensen kunnen alleen tot elkaar komen wanneer ze contact met elkaar maken en proberen begrip voor elkaar op te brengen. Juist dit lijkt de laatste tijd zoek en wordt op geen enkele manier benadrukt door Mark en Hugo. Zelf had ik tot de verkiezingen in maart enige hoop dat onze evenwichtskunstenares Sigrid hier verbetering in zou gaan brengen. Gezien de voortgang van onze coalitievorming en haar recente opstappen als minister lijkt zij echter het delicatie evenwicht op het schaakbord der politiek ook niet voldoende te behouden en eerder alle stukken omver te gooien.
Maar terug naar het schaken. Ons team ging anderhalf jaar geleden dus een noodgedwongen pauze in. Het was dan ook de vraag hoe het met de speelsterkte zou staan. De talentvolle jeugdspelers zouden vast sterker zijn geworden en de senioren onder ons wat roestiger. De bezetting was ook enigszins gewijzigd. Wat dat betreft was het de afgelopen anderhalf jaar ook al een vreemde situatie voor de teamleiders en commissie indeling externe wedstrijden (bestaande uit onze bijna-voorzitter). Hoewel er geen wedstrijd werd gespeeld was achter de schermen veel overleg nodig om alle teams op papier in orde te hebben, het voelde een beetje als een zinloze bezigheid. In al onze wijsheid – ahum – hadden we bedacht dat de jeugd de toekomst heeft en de jeugdspelers zo hoog mogelijk geplaatst. Zo zien we nu in ons eerste de huidige jeugdkampioen van Nederland (Jonas) en een van de talentvolste jeugdspeelsters (Machteld). In het tweede blijven Daan en Loek de jeugd vertegenwoordigen. Verder was er een wijziging in het tijdelijk stoppen met schaken van Peter B, waarvoor we Simon terug kregen. Gezien de sterkte van de andere teams in onze klasse wordt het nog een hele opgave (qua rating zijn wij verreweg het zwakste team), maar we hebben een team met potentie en zullen dit bewijzen!
Niets minder gebeurde in deze eerste wedstrijd tegen de gedoodverfde titelkandidaat. Hoewel we met 3-7 verloren was het zeker geen walk-over en werden enkele mooie persoonlijke succesjes behaald.
Laten we beginnen met degenen die het niet konden bolwerken. Onze invaller op 10, Michiel, speelde zeker in het begin van de partij erg aardig en maakte het de teamleider van de tegenstander best lastig. Toen het erop aan kwam bleek deze echter wel een maatje te groot en trok de partij alsnog naar zich toe. Rudolf op 9 week met zwart af van het standaardplan om zijn paard op d7 te zetten en e7-e5 door te zetten. Na Pa6 kon hij nooit meer e5 spelen en bleef het paard hopeloos buiten spel staan. Zijn tegenstander profiteerde door de zwartveldige loper van g7 te ruilen en vervolgens Rudolf op de verzwakte koningsvleugel te overlopen. Een dameoffer met stikmatje op f7 betekende het einde van de partij. Adrian op 5 (zwart) had het de hele middag moeilijk. Zijn tegenstander liet hem echter terugkomen in de partij en in plaats van het keepen van een minder eindspel D+L tegen D+P besloot Adrian zijn loper te offeren voor een gevaarlijke vrijpion op de b-lijn. Dit leverde een curieus eindspel op, waarin van alles mogelijk was en remise het meest waarschijnlijk resultaat. Echter Adrian dacht te kunnen promoveren op b1 omdat wits paard op d2 gepend stond. Toen echter de dame op b1 sloeg met schaak (!) was het einde verhaal. Jan op 4 speelde, naar eigen zeggen, een typische partij amateur tegen meester. Wat ik ervan zag was dat Jan met wit niets bereikte in de opening, zwart gewoon erg prettig stond en Jan veel tijd investeerde om er nog iets van te maken. Zwart kwam echter alleen maar steeds beter te staan en liet zich dat niet meer ontnemen. Ondergetekende tenslotte leek de opening met zwart al niet te overleven en moest ook veel tijd verbruiken om nog enigszins in de partij te blijven. Ergens zal de witspeler een eenvoudige winst gemist hebben en liet het aankomen op een spannende tijdnoodfase, waarin op increment werd gespeeld. Maar ook in deze fase was de tegenstander duidelijk beter en pareerde een eeuwig schaakdreiging met onmiddellijk mat (!).
Niet geheel toevallig hadden we daarmee 5 nullen te pakken door de wat oudere spelers uit ons team. Hoe anders verging het de jongere garde! Loek op 8 speelde een degelijke partij en hield daarmee weer eens een 2300-speler op remise. Meestal begint het bij goede jeugdspelers met dit soort partijen en uitslagen, waarna er een punt komt dat de remises veranderen in overwinningen. Loek lijkt daarmee dus prima op de goede weg. Christofoor op 7 is natuurlijk qua kalenderleeftijd al lang geen jeugdspeler meer gezien zijn recent verkregen erespeld van de KNSB (50 jaar lid). Maar Adrian noemde het al in zijn speech; bij Christofoor zit geen sleet op zijn spel en hij kent nog steeds maar 1 weg: naar voren en niet meer omkijken! Ook in deze partij ging hij er weer vol in, leek het deksel op de neus te krijgen, maar wist met remise te ontsnappen. Joost op 2 speelde tegen de enige grootmeester gisteren in het Denksportcentrum. Na de opening werd hij langzaam naar achteren gedrukt, maar zijn tegenstander kon net niet helemaal doordrukken en Joost wist in tijdnood dankzij de e-lijn en een verzwakte zwarte koningsstelling knap zetherhaling af te dwingen. Simon mocht meteen bij zijn debuut in het tweede op het eerste bord aantreden en deed dit met verve. Hij offerde met zwart een stuk voor 2 pionnen en langdurige compensatie en dit bleek voldoende om zijn tegenstander te dwingen terug te offeren. Ook deze partij eindigde hierna in zetherhaling. Daan, tenslotte, behaalde deze middag als enige een overwinning. Hij had zich uitermate goed voorbereid (Daan: “een goede voorbereiding is het halve werk.”) en wist zodoende wat te verwachten van zijn tegenstander. Hierdoor kwam hij met wit goed te staan en dwong zijn tegenstander om materiaal te geven. Met een dame en 2 pionnen tegen een (passieve) toren en stuk was het voor Daan vervolgens een koud kunstje. (Partij van de week misschien?).
Al met al een, zoals wordt gezegd, ingecalculeerde nederlaag. Maar wel een die perspectief biedt voor de volgende wedstrijden. En wat was het heerlijk om weer eens met zijn allen te schaken en analyseren in het Denksportcentrum en na afloop te genieten van een gezamenlijke Libanese maaltijd!
Groninger Combinatie 2 Paul Keres 1
Elgersma, S.J. (Simon) 2125 Wemmers, X.A. (Xander) 2391 ½ – ½
Wempe, J. (Joost) 2300 Hertog ten, H.M. (Hugo) 2523 ½ – ½
Hulshof, P. (Peter) 2176 Lombaers, P.J. (Peter) 2347 0 – 1
Balje, J. (Jan) 2227 Okkes, M.R. (Menno) 2322 0 – 1
Clemens, A.H.P. (Adrian) 2112 Ondersteijn, N. (Niels) 2357 0 – 1
Noordenbos, D. (Daan) 2081 Kokje, J.J.I. (Joris) 2288 1 – 0
Baljon, C. (Christofoor) 2104 Cornelisse, J.J.A. (John) 2234 ½ – ½
Hagen van der, L.G.J. (Loek) 2036 Hommerson, P. (Paul) 2279 ½ – ½
Potze, R.H. (Rudolf) 2082 Rooij de, R. (Raymond) 2182 0 – 1
Boekschoten, G.C.M. (Michiel) 1989 Rademakers, E.L. (Evert) 2276 0 – 1
Gemiddelde Rating: 2123 Gemiddelde Rating: 2320 3-7
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.