Het is tot dusver een wisselvallig seizoen voor GC6. De kracht van ons team is dat er relatief weinig verschil is qua speelsterkte tussen onze hoogste en laagste borden (ook afgelopen wedstrijd was dit slechts iets meer dan 100 punten). Dit is tegelijkertijd ook onze zwakte, omdat we nergens een duidelijk overwicht hebben. De punten komen moeizaam, zo ook deze Zaterdag.
We speelden uit tegen Staunton 3. Eerder dit seizoen werden we vakkundig opgerold door Staunton 2, maar tegen dit team hebben we een realistischere kans op punten. Hieronder een korte samenvatting van de partijen op min of meer chronologische volgorde.
De eerste (van vele) remises kwam binnen voor Gerard op bord 6 tegen Eli Alia. Ik zag dat er een eindspel met lopers op dezelfde kleur velden en evenveel pionnen op het bord was verschenen. Hoeft absoluut niet remise te betekenen, maar in dit geval zag ik zo 1,2,3 geen winstkansen voor één van de spelers. 0.5/0.5
Volgende resultaat kwam van Wyona op bord 8 tegen Pranav. Ze speelde een Siciliaan met zwart en kwam een stuk beter te staan met twee extra pionnen. Ik heb niet gezien hoe de partij eindigde, maar het eindresultaat was remise. 1/1
Wat tijdens mijn eerste paar rondjes langs de borden opviel is dat we overal een achterstand hadden op de klok. Dit viel Staunton ook op en was uiteindelijk ook een doorslaggevende factor voor de eindstand. Daarover later meer. Ik zag dat Eddie het vrij lastig had en nog een stuk of 20 zetten moest verdedigen met weinig tijd op de klok, zag dat Gijs, Johan en Annelies er heel goed voor stonden en dat Roel en ik in lastig in te schatten stellingen zaten en allebei meer verdedigend aan het spelen waren.
Op bord 2 speelde ik tegen Frans Vermeulen. Ik probeerde eens een nieuwe opening uit en speelde een b6, e6 systeem. Frans wist echter goed mijn opening onschadelijk te maken en ik keek ook jaloers naar het bord naast mij, waar Jaap van Staunton wel f5 kon spelen en zodoende een veelbelovende aanval wist op te zetten met dezelfde opening. Ik wist uiteindelijk met wat slimme paardzetjes het openingsinitiatief van wit ongedaan te maken en remise door zetherhaling was een terechte uitslag. Op zich konden zowel wit als zwart in de eindstelling nog wel even doorspelen en ik overwoog nog even om via Dc8 door te spelen, maar besloot het risico niet te nemen. 1.5/1.5
Zoals eerder beschreven kwam Roel op bord 1 met wit behoorlijk onder druk te staan in een e6, b6 systeem. Roel speelde weer typisch als Roel. Veel tijd gebruiken, stug verdedigen en goed rustig blijven. Ik keek zo nu en dan naar zijn partij en zag tot mijn geluk en verbazing dat de gevaarlijk uitziende aanval van zwart er steeds minder overtuigend uit begon te zien. Roel had helaas niet de tijd meer om voor de winst te spelen, maar een mooi halfje! Ondertussen was het Eddie helaas niet gelukt om zijn stelling te keepen. 3/2
Annelies had op bord 5 een opening gespeeld die ik hier niet kan delen, omdat het zo’n enorm voordeel geeft voor wit. Zelfs engines begrijpen niet dat deze mysterieuze opening objectief winnend is voor wit. Onderdeel van de opening is een offer op f7 en het resultaat is een voorsprong van één of enkele pionnen. Haar tegenstander Bas begreep dat de mythische ‘’non refutable winning line opening’’ die Annelies speelde enorm gevaarlijk was, maar nog wel wat converteren vraagt in het eindspel. Hier had Annelies helaas niet de tijd en scherpte meer voor, waardoor ze besloot het safe te spelen en een remise aan te nemen. 3.5/2.5
Gijs speelde weer een heerlijke partij met wit op bord 3 tegen Gert-Jan. Al binnen vijf zetten ging de Gijspion er vandoor en offerde zich op voor de rest van de stukken. Het offer werd niet geaccepteerd, maar dat weerhield Gijs er niet van om een mooie aanval op te zetten op de koningsvleugel. Helaas kreeg Gijs hetzelfde probleem als Annelies en in mindere mate Roel, namelijk dat hij in een goede stelling terecht komt maar geen tijd heeft om dit rustig te converteren. Gijs probeerde een mataanval op te zetten, verslikte zich bijna met verlies van stuk en koos toen maar voor de remiseoptie. 4/3
Als laatste speelde Johan nog op bord 7. Doordat de verschillende veelbelovende stellingen toch uitmondden in een remise had hij winst nodig om de eindstand 4-4 te maken. Johan begon voortvarend en won een kwaliteit in het middenspel. Vervolgens wist zwart met het loperpaar tegenspel te creëren. In een uiteindelijk ruim 5 uur durende marathonpartij kwam Johan in een ontzettend interessant eindspel terecht. Hij zette een steeds veelbelovendere aanval op. Het team begon er in te geloven dat Johan ging winnen. Zie onderstaande stelling.
Helaas miste Johan door vermoeidheid en het lange spelen een paar cruciale zetten. Hij kon een mataanval neerzetten en veel materiaal winnen, maar speelde het net wat te passief. Kan gebeuren. Dat hierna Wiert aan het langste eind trok is een resultaat van strijdvaardig doorspelen, maar natuurlijk wel zuur voor Johan die 43 zetten lang heel goed heeft gespeeld, maar het net niet wist te converteren. Eindstand dus 5-3.
Terugkijkend op de partij hadden we wellicht op sommige borden maar het risico moeten nemen om door te spelen in plaats van een remise aan te nemen, maar dat is achteraf praten. Toch sprak teamleider Roel zijn terechte zorgen uit over een mogelijke degradatie. We zijn ons ervan bewust dat we enigszins gelukkig in klasse 5a terecht zijn gekomen. Maar ons doel blijft om in deze divisie te blijven spelen komend seizoen. Komende wedstrijd dwingen we af dat het wel onze kant op valt! Allemaal aan de tekentafel en de ‘’non refutable winning line opening’’ spelen volgende keer 😉
10 januari 2025
Intrigerend verslag, Chelvan!
Een aantrekkelijk soort dreiging hangt over het geheel. En mysterie. Geschreven in de donkere dagen voor kerst… Het licht aangeslagen, maar lang niet uitgeschakelde team gordt de wapenrusting om, richt zich op en de blik naar de tweede competitiehelft (zeugma, voor kenners). Ik zet er, zonder een greintje twijfel, mijn geld op dat de queeste slaagt. Aan niemand zal de beeldspraak voorbij gaan van tijd die dringt, een referentie aan de tijdsdruk en tijdnood die wij allen kennen en die zo monter wordt verzorgd door dat kreng van een schaakklok, die opzichter, die ambtenaar die zoveel moois aftikt.
Het mysterie dan: ik begrijp dingen als geheimhoudingsplicht, het achter de hand houden van een ‘nuclear deterrent’, het onder de pet houden van weapons of mass destruction. Hier speelt meer dan het landsbelang. Maar, eerlijk is eerlijk, ik slaap er slecht van dat ik geen begin van een vermoeden heb van wat de winnende openingsbom is die Annelies
liet afgaan (ook al werd het remise).
Ik vraag je niet uit de school te klappen, maar, omdat we toch een denksportvereniging zijn, wel een subtiele hint te geven. Een offer op f7 levert één of meer pionnen op. Grootste kans is een paardoffer. Ik houd van detectives. Vera, Luther, de diverse remakes van Sherlock Holmes en zo… Een cryptische verwijzing, voor de hele slimmeriken, zodat het geheim en iedereen tevreden blijft, moet toch kunnen. Bijvoorbeeld:
A. Alberta, Canada, Schotse whisky?
B. Niet voor vegetariërs, bakpan, Vernieuwde Croma.
C. Dronken wereldkampioen, fijn voor ons?
Zoiets. Ik denk zelf ‘A’.
Maar misschien was het een loperoffer?
In afwachting van….enz.. enz. .
Uw toegenegen… enz.. enz..
Met sportieve groet, Tony.