De vrijdagavond, voorafgaand aan de laats KNSB-zaterdag van dit seizoen zou de avond van de Openbaringen van Jacques Jambon worden. Met mijn oude strijdmakker, de gereformeerde leraar Spaans en Frans Hans S. zou ik via best of five in cafe Bolhuis laten bepalen, wie het volgende rondje moest betalen.
Zat al vol met een borrelclubje, dan maar naar Mulder getogen. Maar vooraf voeren wij dan hele gesprekken, ditmaal over de vraag, of ik dankzij mijn goede werken een plekje in de hemel kon verwachten.
Toen ik met mijn spiksplinternieuwe DHSje in het Nieuw Rooms Katholiek Ziekenhuis, kortweg NRKZ dan wel Martiniziekenhuis lag -heel wat dan anders dan het ORKZ, een anarchistisch soepzooitje- had de schattige stagaire, die ik Xenia the Warrior Princess had gedoopt, mijn voetjes zo schattig gewassen, dat ik aan de voetwassing van Jezus moest denken. Dus fluks een bijbel laten aanrukken, en het betreffende hoofdstuk uit het evangelie van Johannes voor het slapen voorgelezen aan mijn gelovige buurvrouw, die haar morfinekuurtje aan het afbouwen was en helse pijnen moest doorstaan. Maar die nacht sliep zij als een roosje: Jezus redt, Jezus redt, alle kinderen opgelet. En voor blindengeleidehond gespeeld voor een blinde Christen, die tijdens het Chess Festival in Zernike een hapje kwam eten, en oh ja, ons lid Paul Z. bezocht, toen hij in het NRKZ van een operatie lag te bekomen.
Op 2e Paasdag had ik mijzelve uitgenodigd om een middagje door te brengen in het tuintje van Nico K. op het Piccardhof, waar ook een charmante predikante ten tonele verscheen. Vooral haar Arte broek met zeer wijd uitlopende pijpen boeide mij zeer. Edoch, wat mijn goede werken betrof, dat is nu eenmaal geen optelsommetje volgens Esthertje K. en volgens Hans S. is het vooral essentieel en voldoende om als goedgelovig door het leven te gaan. Als je voor je goede werken beloond wil worden, moet je bij de Roomsen zijn, even een paar miljoen voor de nieuwe Notre Dame met glazen dak doneren en Petrus verwelkomt je met open armen.
Met mijn schamel AOWtje kan ik een plekje in de hemel dus wel schudden, dan mijn verdriet maar verdrinken bij Chez Lydia, kwam ik daar dat toenooidirecteurtje tegen, dat altijd lam is, daarom noem ik hem nu monsieur Lagneau, kan de zoekmachine hem niet vinden, vind ie heel prettig. Er waren ook wat LOSbollen, allemaal gesjeesde academici, die overigens niet wisten hoe ik mijn blogs betaalbaar kon laten bundelen. Wilma van de copyshop doet het voor 10 eurocent per pagina en Govert zegt dan langs zijn neus weg: Ach ik kijk er nog wel een keertje naar. Dat gezwam van die Losbollen, dat alleen grafische ontwerpers dat kunnen, kletskoek. Wat ik dan ook vernam was, dat LOSbol IM Floris van A. had getracht mijn blogje Meer dan 1 nummertje in Van der Valk bordeel op het werk aan een collega te laten zien, werd het blogje door de pornoblocker tegengehouden, dolkomisch…
Stond opeens de dikke Peugeot van Taco voor de deur, de zoetgevooisde stem van Sabine Appelmans bracht ons moeiteloos naar het Kalverdijkje in Ljouwert. De vertrektijd was dan wat matig gepland door Roel, als we nou wat vroeger waren vertrokken, hadden we nog even wat baantjes kunnen trekken in de glorix van het zwembad aldaar, dat nu werd bezet door afzwemmende peuters. Omdat Roel niet meedeed, moest ik mij het personage van Zijne Doorluchtigheid de Teamleider weer aanmeten, volgens Eddie alleen geschikt om wat mails rond te sturen en het wedstrijdformulier in te vullen. Als die wijsneus het remiseaanbod van zijn formidabele tegenstander met een rating van 1411 nou eens aangenomen had ipv alleen maar aan de You Tubefilmpjes van Simon Williams te refereren over dat malle Londoner, dan wel ZD had geraadpleegd… ZD kreeg ook een remise-aanbod, moest ik mijzelve raadplegen. Met een kwal meer eerst even rondkijken, volgens Fritz 15 had ik met een dameoffer, tegen paard en toren de partij van de driekwart eeuw kunnen spelen, maar daar keek ZD niet eens naar. Anyway Jouke meer overzag een simpel vorkje en Wim had als een zelfmoordterrorist zijn eigen stelling opgeblazen, 2-0 achter en dus: doorspelen, de vis op het droge brengen, wat met nodige medewerking geen moeite kostte. Taco speelde tegen Siegbert de J., vroeger nog van de SC Groningen, een positioneel schuivertje met weinig tactisch vernuft. Dacht een verdwaalde loper op a5 mee te kunnen snaaien, maar kostte een dame. 2 gelijk alweer, Kawar kwam er net niet door, maar toen de wijsneus verloor stonden we opeens weer achter. Frans stond bagger en Russell overleefde ternauwernood een verwoestende koningsaanval. Kwam opeens het heuglijke nieuws, dat Frans een toren cadeau had gekregen, was het aan Russell om een nipte 4½-3½ zege te realiseren. Met een van-dik-hout-zaagt-men-planken-aanpak hoef je bij Russell niet aan te komen, maar als deze telg uit het perfide Albion eenmaal de touwtjes strak in handen heeft, berg je dan maar, anders word je gewoon opgeknoopt. Dat deed zijn tegenstander niet, die ging vrijwel vrijwillig aan de galg hangen. All the teammates, many thanks, met een derde plek als beloning een mooie afsluiting van alweer een schaakseizoen.
Geef een antwoord
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.