Ondanks corona ontmoet ik medeschaker Vincent Valens regelmatig. Behalve sterke schaker en jeugdschaaktrainer is hij namelijk ook een goede pianospeler en pianoleraar. Ik heb me wel eens laten vertellen dat als er voor pianospelen ook titels zouden zijn, Vincent toch zeker wel de FM-titel zou hebben. Toen mijn dochter belangstelling toonde voor het spelen van piano (pop-liedjes) was de link naar Vincent snel gemaakt. Sindsdien komt hij wekelijks over de vloer.
Na de pianoles praten we soms even wat bij. Zo hoorde ik dat Vincent in contact was gekomen met een hersenonderzoeker van de Rijksuniversiteit Groningen. Die onderzoeker onderzoekt wat er in de hersenen gebeurt op het moment van ‘inzicht’. Zeg maar het aha-moment. Het schaakspel is altijd al een populair middel bij onderzoek naar (kunstmatige) intelligentie. De regels zijn helder, de oplossingen zijn eenduidig en met de elo-rating is er een min of meer objectieve maat van speelsterkte. Deze onderzoeker had Vincent gevraagd om een set van 100 mat-in-twee opgaven te maken voor het onderzoek.
Het resultaat hebben jullie kunnen zien via Twitter:
Nieuwsgierig geworden heb ik mijzelf aangemeld als proefpersoon voor het experiment. Ik werd ontvangen door een wat verlegen aandoende student die duidelijk nog wat ervaring moest opdoen. Het experiment vond plaats in een wat rommelig hokje, nog net geen veredelde bezemkast. Het voorbereiden duurde verrassend lang. Eerst moest ik de informed consent ondertekenen. Daarna moesten er draadjes met plakkertjes rond mijn ogen geplaatst worden maar de zwaartekracht had andere ideeën. Na een keer of vier bleven ze hangen. Toen kreeg ik het EEG hoofdkapje op. Aan dat kapje werden de sensoren verbonden, maar niet nadat er eerst in alle gaatjes de nodige geleidende gel gespoten was. Dus als je een belangrijke vergadering na het experiment hebt, zorg dan dat je gelegenheid hebt om je haar te wassen tussendoor. 🙂
Toen mocht ik eindelijk knallen. Ik moet zeggen dat ik de opgaven trickier vond dan ik had gedacht, zeker omdat ik er een flink tempo in had zitten. Standaard krijg je geen uitslag, maar omdat ik na afloop vroeg of er ook antwoorden waren, kon ik zien dat ik er zes fout had. Een beetje roestig door corona zullen we maar zeggen.
Een ervaring rijker verliet ik de universiteit. Ik ben reuze benieuwd naar de uitkomsten van het onderzoek. Zou het echt mogelijk zijn om aan mijn hersenactiviteit te zien wanneer ik actief op zoek ben naar de oplossing en dan te zien ‘Pd3+? Even checken, ja, Pd3+! Ok, dan nu op de muis klikken.’ Ik hoop en verwacht dat er op termijn een wetenschappelijke publicatie uit dit experiment komt. Die ga ik dan zeker lezen en proberen te doorgronden.
Mocht het je ook leuk lijken, er is nog steeds ruimte voor nieuwe vrijwilligers. De leeftijdsgrens ligt helaas wel bij 55. Geen idee waarom, maar daar zal wel een reden voor zijn.
Geef een antwoord
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.