Op vrijdag 23 september werd bekend dat Casper Rupert is overleden. Aan dit In Memoriam op de site van LOS heb ik weinig toe te voegen. Dat is prachtig geschreven en doet recht aan wie Casper is geweest.
Omdat Casper ook een lang Groningen-verleden* kende, voeg ik wat persoonlijke herinneringen toe die daarmee te maken hebben.
Het was in 1993 dat Hiddo Zuiderweg me vroeg om de meest talentvolle jeugdschakers van Schaakclub Groningen les te geven. Casper, hij was toen 10, zat in het klasje met Jan Joris Groenewold en Thijs de Vlieger. Wekelijks zag ik hen in de Vrije school. Het was een leuke groep. Als ik nu zou schrijven dat Caspers schaaktalent me toen al opviel, zou iedereen dat passend vinden, maar zo was het niet. Casper speelde origineel, dat zeker, maar op schaakgebied is hij volgens mij toch vooral een laatbloeier geweest. Iemand die het heel lang gelukt is steeds weer ietsje sterker te worden. Dit is knap, op zijn beste momenten kon hij ten slotte van iedereen winnen. Een groot talent, dat zeker, maar er was ook iets dat hem in de weg zat. Misschien was het zelfvertrouwen.
Toen internet ontstond in de latere jaren ’90, kwamen Casper en ik terecht in de webcommissie van de schaakclub. Toen viel Caspers enorme handigheid mij op en hoe snel en makkelijk hij zich complexe dingen eigen kon maken, als hij dat maar wilde. Hij heeft aan de basis gestaan van de eerste versies van deze website en later de overgang naar WordPress als onderliggend CMS verzorgd. Eigenlijk altijd in stilte, nooit wilde hij zich ergens op laten voorstaan. Bescheidenheid in een zuivere gedaante; gewoon door te zwijgen over zijn eigen bijdrage.
Onze schaakwegen scheidden daarna. Maar wel via de schaakclub leerde Casper ons zaalvoetbalclubje kennen. De eerste keer dat hij meedeed dachten we dat hij niet lang zou blijven, hij maakte bewegingen die hij zelf ook niet leek te snappen. Maar hij bleef komen en groeide al snel uit tot een van de betere zaalvoetballers, juist door zijn grote onvoorspelbaarheid en ook door zijn watervlugheid. Hij heeft vele fantastische goals gemaakt, waaronder doelpunten die natuurkundig volstrekt onmogelijk waren.
Ergens vlak voor de pandemie verhuisde hij uit Groningen en stopte zijn deelname. Begin september vernamen we dat hij weer in Groningen was komen te wonen. Hij appte ons “ik ga eerst op vakantie maar meld me vast aan voor 21-9. Ik heb jullie gemist.” Die woensdag kwam hij niet opdagen. Intussen weten we dat hij dat nooit meer zal doen.
Voor altijd is de herinnering aan de creatieve, zachtmoedige, multigetalenteerde persoon die Casper was.
Casper, je was een erg fijn mens. Wat zullen we je missen.
* Casper Rupert kwam als jeugdspeler in 1991 binnen, werd dat jaar 11e op het NK t/m 8 jaar. In de jaren erop viel hij bij Nosbokampioenschappen geregeld in de prijzen, vooral bij snelschaken trouwens. Later speelde hij veel intern, hij was teamleider van Groningen 3 en daarna Groningen 2, was een tijdlang webmaster, en zat als secretaris in het bestuur. De afgelopen jaren speelde Casper bij LOS, met veel van zijn Groningse jeugdschaakvrienden uit het begin van de jaren ’90.
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.