De tweede ronde KNSB speelde GC3 en GC4 tegen elkaar. Een prima gelegenheid voor het vierde om een kleine scalp te pakken, voor het derde de kans om eenvoudig wat matchpunten bij te schrijven. Tegen deze verwachtingen in werd het een spannende wedstrijd, die ook zomaar in een onthutsend verlies voor het derde had kunnen uitmonden. Wat snelle remises onderin gaf het vierde de eerste opmaat. Hun eerste vier borden maakten het GC3 vervolgens bijzonder lastig:
Kawar en Otto speelden een spannend duel, waarin Otto richting de tijdnood vergeefs probeerde wat valletjes te zetten voor Kawar. Na een akkefietje met de klok rolde er een remise uit de bus, in een stelling die Kawar de grootste kansen bood bij een eventueel doorspelen.
Peter en Taco zetten de partij scherp op, maar het was Peter die als eerste uit de voorbereiding was. In een stelling met een pionnetje meer was het alle hens aan dek. De druk op de witte koning leek op enig moment zelfs te groot geworden, maar Taco kreeg onder tijdsdruk de winnende voortzetting niet uitgerekend. Gelukkig maar, een benauwd halfje?
Aan bord 3 ging het zelfs helemaal mis: Reno liet Frans de stelling bepalen, met druk en dreigende aanval. Dat was al uitkijken geblazen, maar leek met een sisser af te lopen. Zeker toen Reno de d-lijn in handen kreeg. Helaas bleek dat bezit van korte duur; een uitstap (winstwegen zoekend?) naar de b-lijn speelde Frans de d-lijn in handen, en daar nam hij dankbaar gebruik van. Reno’s tegenspel kwam nooit meer van de grond, een duur verlies.
Gelukkig wonnen zowel Henk als Ewout relatief eenvoudig. Het bord van Henk en Roel was een plaatje: zwart alle stukken op de achterste rij, wit rustig zijn stukken en pionnen gezond neergezet, einde partij.
De spannendste partij, zeker voor de spelers zelf, was die tussen Govert en Wim aan bord 4. Een Leningrader liep volledig uit de klauwen toen wit in onderstaande stelling te vroeg e4 speelde.
Dat werd er niet beter op toen Govert naliet op e4 terug te nemen, met gelijke stelling.
Uit onvrede met de ontwikkelingen speelde hij in bovenstaande stelling h4. Natuurlijk geen beste zet, en Wim nam heel snel het initiatief over.
Een paar zetten later moest ik serieus nadenken over een te volgen strategie. Ik koos na ampel beraad voor een stukoffer, mijn hoop gericht op de damevleugel, en speelde Dxd5, waarop Wim natuurlijk á tempo Pxf4 losliet. Daarop durfde ik ten onrechte geen Dxe4 (nog steeds heel slecht voor wit overigens) te spelen, en koos dus voor mijn ‘plan’ [noodrem eerder] en speelde Dc6.
Wim raapte het stuk op en ruilde dames: zwart staat nu volledig gewonnen. Met een goed plan had Wim hier het punt naar zich toe kunnen trekken, maar het vervolg speelde hij iets te lichtzinnig.
Inmiddels dreigen wits pionnen vervelend te worden, en heeft de witte loper een actievere houding aangenomen. Nog steeds geeft stokvis zwart behoorlijk voordeel, maar nu komen kleine foutjes duurder.
En een paar zetten later is het zover: wit mocht b6 spelen, en loopt door als zwart geen maatregelen treft. Na nemen op b6 en La6 geeft Wim zijn toren voor de pion; wit heeft opeens een kwaliteit tegen een pionnetje.
Natuurlijk zoekt wit nu naar winst, liefst ruilde Govert de lopers, dat zag hij wel zitten. Maar hij kreeg het niet voor elkaar. Ondertussen zat Wim ook niet stil: zo’n pionnenduo in het centrum wil best naar voren!
En hier de voor de partij beslissende stelling. We herhaalden hier de zetten, en inmiddels mag wit misschien wel blij zijn. Ik zag geen winstkansen meer, zeker nu pionwinst verboden blijkt:
Immers, na pionwinst speelt zwart d3 en wint. Een enerverend potje, en een broodnodig halfje…
Jan Baljé :
10 oktober 2018
Ik snap alleen niet hoe Wim dat stuk nou te pakken kreeg. Ph3 stond toch gedekt door Lg2?
Govert Pellikaan :
11 oktober 2018
De dame op d7 doet ook mee. Als wit neemt met de loper stormt de zwarte dame de stelling binnen, en nog steeds dat stuk achter, dus einde partij. Met Dc6 maak ik kans op tegenspel, zwart moest bijvoorbeeld uitrekenen of e3 een goede zet was [waarschijnlijk wel], of hoe hij zijn paard wilde omspelen.
Eddie Janssen :
13 oktober 2018
Hm, fake nieuws!!
Ewout won niet relatief eenvoudig. Eerst gebeurde er een zet of 30 niet zo verschrikkelijk veel; toen liet ik mijn dame vangen waarna Ewout direct terug blunderde maar gelukkig voor hem kreeg ik toen een een kleine kortsluiting. Ik dacht eenvoudig te kunnen promoveren maar overzag een simpele weerlegging. Met 2 voor de hand liggende torenzetten had ik ook een +1 stelling kunnen krijgen.
Eddie Janssen :
13 oktober 2018
Enig ondersteunend materiaal:
Eddie Janssen – Ewout Clarenburg na 28…f6
Na 29.Tg4? (met het idee Ph4 en Pf5) kwam eerst 29…Td3 (oeps) 30.Txb4 Txb3 30.Txb3 c4? 31.Txb5 (oeps) Tc6? 32.Tb7?? Dxb7 33.e7 Tc8 (OEPS)
29.Txb4 was een idee; 30…a6 was natuurlijk ook stukken beter en na 32.Tb8+ Kh7 33.Te4 moet zwart hard werken om remise te maken of erger te verhinderen.
Of ik iets met dat voordeel had weten te beginnen is natuurlijk een ander verhaal. Misschien moet er eens een cursus komen van iemand met 2200+ over hoe een gewonnen (duidelijk betere) stelling te winnen.
Govert Pellikaan :
13 oktober 2018
Eddie, je lijkt helemaal gelijk te hebben. Eerlijk is eerlijk: Ewout had wel gezegd dat hij minder stond, maar de ervaring leert dat het daarna nog vaak helemaal goed komt. Mijn verslag deed de partij inderdaad geen recht. Mooi dat je dit even terechtwijst. Het was dus nog penibeler dan ik al dacht!
Govert Pellikaan :
14 oktober 2018
En het blijkt allemaal nog weer veel erger dan ik had meegekregen: zie de stelling waarin Mark op enig moment verkeerde:
Het mag een wonder heten dat Russell hier niet met de winst vandoor is gegaan. De stelling is verloren, slechter nog dan die van mij tegen Wim: -5, -6? We hadden moeten verliezen, zo lijkt een realistischer beeld van de wedstrijd te zijn geweest.