Het was gisteren weer bekeren. In een vol denksportcentrum waren twee wedstrijden live te volgen, maar: dat was klein bier. Het ging altijd om de beker.
Vorig jaar speelde ik in de halve een bloedstollende Benoni, waarin ik Adrian verraste in de opening, beter kwam te staan, gewonnen, +7 zelfs, om vervolgens have en goed weg te geven en de partij te verliezen. Een domper, zeker. Maar ik kende toch enige trots: ik had Adrian wel even bijna alle hoeken van het bord laten zien.
Zonder vrees zette ik daarom met wit een lekkere stelling op, en weer reageerde Adrian in de opening verrassend matig. Op gegeven moment komen we in de partij:
Tja, waarom win je zo’n stelling niet?? Als ik volgend jaar weer Adrian ontmoet in de beker, moet ik hopen dat ik slechter kom te staan uit de opening. En dan laat ik mij gewillig langzaam van het bord zetten. Dit liever niet nog een jaar!
20 november 2016
Dat is nog niet het einde van het verhaal. 25.Tf8+! is de sterkste zet en verreweg de fraaiste, maar 25.Tg5 is niet fout. De coördinatie tussen de zwarte stukken is zo slecht dat wit nog steeds gewonnen staat. Alleen had Govert dan wel na 25…Dxg5+ 26.Dxg5 Txe4 de onwaarschijnlijke zet 27.Lxd4!! moeten vinden. Na 27…Txd4 28.Dg6! slaat de meter van mijn engine nog veel verder uit dan de +7 van de vorige keer …
20 november 2016
Haha, en zelfs in de analyse wint Adrian het van Govert…..blijft hem dan niets bespaard?
20 november 2016
Mocht mij dit niet nogmaals bespaard blijven, dan verhef ik Adrian tot mijn Angstgegner -die had ik nog niet- en mag ik voortaan ongegeneerd beter staan en verliezen.