Sipke Ernst verlegt zijn ambities, en grenzen. Zijn nieuwe persoonlijke record tijdens de marathon van Amsterdam laat zien dat hij zeer goed getraind heeft. 3 uur, 19 minuten en 8 seconden, ga er maar aan staan. Ter vergelijking, meervoudig olympisch en wereldkampioen schaatsen Sven Kramer liep maar krap aan sneller, met een tijd van 3 uur en 11 minuten.
Of Sipke hiermee ook de snelste man van Groninger Combinatie is, dat is ons niet bekend. Bijvoorbeeld Julian Kramer, onze Duitse top IM (hoe lang nog?), kon ook een aardig houtje rennen. Wel lijkt het erop of Sipke alle jonkies van het eerste op hardloopschoenen voorlopig prima de baas is. En zonder trouwens ook.
Uit de tussentijden, mits correct, blijkt dat Sipke vertrok op een schema van iets onder de 4:40 per kilometer. Dat leidt tot een tijd van 3:15, wat ongetwijfeld zijn streeftijd is geweest. Dit bleek vandaag niet haalbaar, de laatste 12 kilometer moest hij dat schema loslaten. In de praktijk betekende dit waarschijnlijk het lossen uit de ‘3:15-groep’, waarin een pacer het juiste tempo aanhoudt voor de gewenste eindtijd. Jammer natuurlijk, maar Sipke kan met trots terugzien op zijn marathondebuut!
7 november 2024
In 1988 liep ik de New York City Marathon in 3 uur 12 minuten. Nooit gedacht dat dat als een bijzondere prestatie zou kunnen gelden. Ik was toen teleurgesteld. Het is geen makkelijke marathon. Niet overal vlak ook. Die brug en Central Park, heuvelachtig. Toen ik daarna een fanatieke waas voor ogen begon te krijgen en voor een tijd van onder de drie uur wou gaan sloegen de chronische blessures toe. Nog een hele trits halve marathons in 1 u 20 gelopen en toen was het voorbij. Gelukkig is wielrennen mijn eigenlijke sport. Minder blessuregevoelig. Zwemmen is wat dat betreft ideaal (ook gedaan voor de triathlon), maar dat is wel erg nat, je moet er van houden. Anyway, de snelste vrouwen lopen de marathon een uur (1 uur!) sneller, dus laten we het in perspectief houden. Het is wel grappig dat Sipke via het hardlopen kan voelen hoe ik mij als schaker voel. Echter, ten positieve, een advies: ga ervoor!!! Onder de drie uur lonkt en is mogelijk. Probeer te profiteren van de ervaring en kundigheid van collega’s en trainers. Je kan bijvoorbeeld een rare shuffle hebben en dan is het raadzaam je looptechniek te verbeteren. Helemaal alles in isolement doen kan, maar dan mis je mogelijk feedback. Dus aansluiting bij een loopgroep of atletiekclub is zeer nuttig. Intervaltraining, iets waar veel lone-wolf runners nooit van gehoord hebben, is essentieel. Stukken met hogere snelheid lopen traint je beenheffing/afzet en tempohardheid. Kortom, iemand met verstand van zaken naar je loopstijl en je trainingsschema’s laten kijken heeft vele voordelen.
Verder is het makkelijk waarschuwen voor blessures, maar moeilijk garanties geven om ze te voorkomen, anders dan de clichés van goed naar je lichaam luisteren en zorgen op goede schoenen te lopen. Hoge trainingsbelasting in de vorm van veel kilometers is geen enkel bezwaar. Wel is slim plannen binnen het seizoen en in aanloop naar een wedstrijd aan te bevelen. Hardlopen is de beste bron van endorfinen die ik ken! Gopher it! (haha, grapje, go for it!) via de weg van gestage verbetering.